واحد پردازش مرکزی (CPU) جزء اصلی یک دستگاه است که به‌عنوان مرکز کنترل و مغز متفکر دستگاه عمل می‌کند. هر پردازنده مجموعه پیچیده‌ای از مدارهای الکترونیکی است که سیستم‌عامل و برنامه‌های دستگاه را اجرا می‌کند. هر عملی که در گوشی، کامپیوتر و لپ تاپ انجام می‌دهید به‌عنوان یک دستور ورودی به CPU ارسال و سپس پردازش شده و درنهایت، کار مورد نظر شما انجام می‌شود. در این مقاله از مجله لیپک می‌خواهیم شما را با این قطعه حیاتی در کالاهای دیجیتال آشنا کنیم.
پردازنده یا CPU چیست؟
واحد پردازش مرکزی (CPU) یک جزء سخت‌افزاری است که به‌عنوان واحد محاسباتی هسته در یک سرور عمل می‌کند. سرورها و سایر دستگاه‌های هوشمند داده‌ها را به سیگنال‌های دیجیتال تبدیل می‌کنند و عملیات ریاضی را روی آنها انجام می‌دهند. CPU جزء اصلی دستگاه است که سیگنال‌ها را پردازش می‌کند و محاسبات را ممکن می‌کند.
پردازنده‌ها به‌عنوان مغز هر دستگاه محاسباتی عمل می‌کند؛ دستورالعمل‌ها را از حافظه فراخوانی می‌کند، وظایف مورد نیاز را انجام می‌دهد و خروجی را به حافظه می‌فرستد. به عبارت ساده‌تر، تمام وظایف محاسباتی مورد نیاز برای اجرای سیستم‌عامل و نرم‌افزارها را انجام می‌دهد. در زیر می‌توانید عکس پردازنده را از مقابل، پشت و ساختار داخلی آن مشاهده کنید.
عملکرد و نقش پردازنده
به‌طور خلاصه، یک CPU مسئول پردازش عملیات منطقی و ریاضی و اجرای دستورالعمل‌هایی است که به آن داده می‌شود. هر پردازشگر می‌تواند در هر ثانیه میلیون‌ها دستورالعمل را اجرا کند اما تنها یک دستور را در یک زمان به پیش می‌برد.
سی پی یو ابتدا ورودی خود را از مجراهایی نظیر موارد زیر دریافت می‌کند:
- یک دستگاه ورودی مانند صفحه‌نمایش، صفحه‌کلید، ماوس یا میکروفون
- سیستم‌عامل یا نرم‌افزار
سپس چهار وظیفه خود را اجرا می‌کند:
- واکشی (Fetching) دستورالعمل‌ها از حافظه: به دنبال آدرس دستورالعمل مربوطه می‌گردد و درخواست را به RAM ارسال می‌کند. به این کار خواندن از روی حافظه (reading from memory) نیز گفته می‌شود.
- رمزگشایی (Decoding) یا ترجمه دستورالعمل‌ها: تبدیل به زبان ماشین (باینری صفر و یک) به‌گونه‌ای که برای پردازنده قابل فهم باشد.
- اجرا (Executing) و اعمال دستورالعمل‌های داده شده.
- ذخیره (Storing): برای بازیابی بعدی در صورت درخواست مجدد، نتیجه اجرا در حافظه ذخیره می‌شود. به این کار نوشتن در حافظه (writing to memory) نیز می‌گویند.
درنهایت، خروجی متناسب با دستورالعمل مانند نمایش یک پنجره در صفحه به کاربر (یا صادرکننده دستورالعمل) تحویل داده می‌شود. این فرآیند، چرخه واکشی-اجرا (fetch-execute) نامیده می‌شود و میلیون‌ها بار در ثانیه اتفاق می‌افتد.
CPU می‌تواند به درخواست کاربر یا تشخیص خود، چرخه در حال اجرا را متوقف کرده و به رویدادهایی که نیاز به توجه فوری دارند رسیدگی کند. در این حالت، یک وقفه در چرخه رخ می‌دهد و پردازنده به‌طور موقت کار فعلی خود را به حالت تعلیق در می‌آورد، وضعیت آن را ذخیره می‌کند و پس از پردازش وقفه ایجاد شده، کار قبلی را از سر می‌گیرد.
CPUهای مدرن اغلب از تکنیک‌هایی مانند موازی‌سازی دستورالعمل‌ها برای افزایش عملکرد دستگاه استفاده می‌کنند. دستورالعمل‌های متعدد می‌توانند به‌طور همزمان در مراحل مختلف چرخه باشند؛ این یعنی امکان استفاده کارآمدتر از منابع CPU فراهم خواهد شد.
مشخصات فنی و اجزای پردازنده
CPU یک مدار الکترونیکی پیچیده و شامل چندین جزء کلیدی است که داده‌ها را پردازش کرده و دستورالعمل‌ها را اجرا می‌کند. اجزای اصلی یک CPU در ادامه آورده شده است.
واحد کنترل پردازش (CU)
واحد کنترل پردازش (Control unit) دستورالعمل‌ها را مدیریت می‌کند و جریان داده‌ها را در CPU و بین سایر اجزای کامپیوتر هماهنگ می‌کند. این واحد دارای یک جزء رمزگشای دستورالعمل است که دستورالعمل‌های دریافت شده از حافظه را تفسیر و آنها را به میکروعملیات (دستورهای جزئی‌تر از دستور اصلی) تبدیل می‌کند که برای پردازنده قابل اجراست. واحد کنترل، سایر اجزای سیپییو را برای انجام عملیات مورد نیاز هدایت می‌کند.
رجیستر (Registers)
رجیسترها (یا به زبان ساده، فضای ثبت) مکان‌های حافظه‌ای کوچک و پرسرعت در CPU هستند. این واحدهای ذخیره‌سازی، داده‌هایی را در خود ثبت می‌کنند که CPU روی آنها کار می‌کند و بدین ترتیب، دسترسی سریع پردازنده به داده‌ها را تسهیل می‌کند. رجیسترها زمان دسترسی سریع‌تری نسبت به سایر سطوح حافظه مانند RAM یا حافظه پنهان (Cache) ارائه می‌دهند. CPUها چندین نوع رجیستر دارند:
- رجیسترهای همه منظوره (General-purpose registers) که داده‌های عملیاتی را نگهداری می‌کنند.
- رجیسترهای دستورالعمل (Instruction registers) که دستورالعمل در حال پردازش را حفظ می‌دارند.
- یک شمارنده برنامه که آدرس حافظه دستورالعمل بعدی را که قرار است واکشی شود ذخیره می‌کند.
واحد منطق حسابی (ALU)
ALU عملیات حسابی پایه (جمع، تفریق، ضرب و تقسیم) و عملیات منطقی (AND، OR و NOT) را روی داده‌ها انجام می‌دهد. ALU داده‌ها را از رجیسترهای داخل CPU دریافت می‌کند، آنها را براساس دستورالعمل‌های واحد کنترل (CU) پردازش و نتیجه را تولید می‌کند.
واحد مدیریت حافظه (Memory management unit)
بسته به معماری CPU، ممکن است یک واحد رابط پایانه جداگانه یا واحد مدیریت حافظه وجود داشته باشد. این اجزا وظایف مربوط به حافظه مانند مدیریت تعامل CPU و RAM را انجام می‌دهند. همچنین حافظه کش و حافظه مجازی را که CPU برای پردازش داده به آن نیاز دارد را کنترل می‌کند.
ساعت (Clock)
CPU برای همگام‌سازی عملیات داخلی خود به سیگنال ساعت متکی است. ساعت یک پالس ثابت در یک فرکانس خاص تولید می‌کند و این چرخه‌های ساعت، عملیات CPU را هماهنگ می‌کنند. سرعت کلاک بر حسب هرتز (Hz) اندازه‌گیری می‌شود و تعیین می‌کند که CPU در هر ثانیه می‌تواند چند دستور را اجرا کند. CPUهای مدرن دارای سرعت ساعت متغیر هستند و براساس حجم کاری تنظیم می‌شوند تا عملکرد و مصرف انرژی را متعادل کنند.
نکته: فرکانس پردازنده یا گیگاهرتز در CPU چیست؟ سرعت کلاک تعداد چرخه‌هایی را که CPU شما در هر ثانیه انجام می‌دهد، با واحد گیگاهرتز (گیگاهرتز) اندازه‌گیری می‌کند. در این مورد، “چرخه” واحد اصلی است که سرعت یک CPU را اندازه‌گیری می‌کند. در طول هر چرخه، میلیاردها ترانزیستور درون پردازنده باز و بسته می‌شوند. به‌طور کلی، سرعت کلاک بالاتر به معنای CPU سریعتر است. به‌عنوان مثال، یک پردازنده با فرکانس 2.5 گیگاهرتز قادر است 2.5 میلیارد حلقه در ثانیه را اجرا کند؛ یعنی بین مقدار گیگاهرتز، سرعت پردازش داده‌ها و دستورالعمل‌ها رابطه مستقیم وجود دارد.
هسته (Core)
در حالی که در گذشته پردازندههای تک هسته‌ای استاندارد بودند، امروزه تمام CPUها دارای چندین هسته فیزیکی هستند. هسته‌های بیشتر به CPU اجازه می‌دهد تا چندین رشته (توالی دستورالعمل‌ها) را به‌طور موازی مدیریت کند و عملکرد کلی را به‌طور قابل توجهی بهبود بخشد. برنامه‌ها با تقسیم وظایف به وظایف فرعی کوچک‌تر که قابل اجرا به صورت همزمان هستند، می‌توانند از طراحی چند هسته‌ای پردازنده استفاده کنند.
رشته و رشته‌های چندگانه (Hyperthreading)
Hyper-threading یک پیاده‌سازی چند رشته‌ای همزمان است که توسط اینتل توسعه یافته است و به هر هسته CPU اجازه می‌دهد تا چندین رشته را به‌طور همزمان اجرا کند. این امکان اجازه می‌دهد تا هر هسته فیزیکی به‌عنوان دو هسته مجازی در سیستم‌عامل ظاهر شود.
نکته: تفاوت هسته و رشته چیست؟ هسته معرف قدرت پردازشی انجام امور است و بیان می‌کند که سیستم چقدر و با چه سرعتی توانایی پردازش امور سنگین یا نیمه‌سنگین را دارد. رشته (Thread) هم بیان می‌کند که پردازنده توانایی انجام همزمان چند کار را دارد. تعداد هسته و رشته در CPU باید تناسب داشته باشد و معمولاً به ازای هر هسته فیزیکی، دو رشته برای هدایت عملیات وجود دارد.
مجموعه دستورالعمل‌های پیشرفته (Advanced instruction sets)
CPUهای مدرن همچنین دارای مجموعه دستورالعمل‌های پیشرفته و فناوری‌هایی هستند که برای سرعت بخشیدن به وظایف خاص طراحی شده اند. این مجموعه دستورالعمل‌ها فراتر از عملیات‌های اساسی حسابی و منطقی هستند و قابلیت‌های اضافی را برای انجام محاسبات پیچیده‌تر با کارآمدتر فراهم می‌کنند. به‌عنوان مثال، CPUها ممکن است شامل مجموعه دستورالعمل‌هایی خاص برای وظایف زیر باشند:
- وظایف چندرسانه‌ای مانند رمزگشایی ویدیو، رمزگذاری صدا و پردازش تصویر.
- الگوریتم‌های رمزگذاری و رمزگشایی مانند استاندارد رمزگذاری پیشرفته (AES) و الگوریتم هش ایمن (SHA).
- تک دستورالعمل، وظایف چندگانه داده (SIMD) که به CPU نیاز دارد تا به‌طور همزمان، عملیات مشابهی را روی مجموعه داده‌های بزرگ انجام دهد؛ عملیاتی نظیر رندر گرافیکی، شبیه‌سازی علمی و پردازش سیگنال دیجیتال.
- مجازی‌سازی که به ماشین‌های مجازی (VM) اجازه می‌دهد کارآمدتر کار کنند.
- بار کاری هوش مصنوعی مانند عملیات شبکه عصبی.
انواع سی پی یو
انواع اصلی CPU از جمله پردازندههای تک هسته‌ای، دو هسته ای، چهار هسته‌ای، شش هسته‌ای، هشت هسته‌ای و ده هسته‌ای در زیر توضیح داده شده است.
- CPU تک‌هسته‌ای (Single-core CPU): قدیمی‌ترین نوع CPU که می‌تواند تنها یک دستور را در یک زمان اجرا کند و برای عملکرد چند وظیفه‌ای ناکارآمد است. اگر یک عملیات شروع شود، فرآیند دوم باید تا پایان عملیات اول صبر کند اما اگر همزمان با چندین عملیات تغذیه شود، عملکرد و سرعت کامپیوتر به شدت کاهش می‌یابد.
- CPU دوهسته‌ای (Dual-core CPU): یک CPU منفرد که از دو هسته قوی تشکیل شده و مانند یک CPU دوگانه عمل می‌کند. برخلاف پردازندههای تک هسته‌ای، پردازندههای دو هسته‌ای باید در یک آرایه متغیر از جریان‌های داده به جلو و عقب سوئیچ کنند. هنگامی که رشته‌های بیشتری اجرا می‌شوند، CPU دوهسته‌ای به‌طور موثر، عملکرد چند وظیفه‌ای را انجام می‌دهد. برای استفاده موثر از پردازندههای دو هسته‌ای، برنامه‌های در حال اجرا و سیستم‌عامل باید کد منحصربه‌فردی به نام فناوری چند رشته‌ای همزمان (multi-threading technology) در آن تعبیه شده باشد. یک CPU دو هسته‌ای سریعتر از یک پردازنده تک‌هسته‌ای است اما از یک CPU چهارهسته‌ای قوی‌تر است.
- CPU چهارهسته‌ای (Quad-core CPU): CPU چهارهسته‌ای یک مدل اصلاح شده از ویژگی‌های CPU چندهسته‌ای است که با چهار هسته در یک CPU طراحی شده است. مانند یک CPU دوهسته‌ای که حجم کار را بین هسته‌ها تقسیم می‌کند، چهارهسته‌ای نیز امکان انجام چندوظیفه‌ای موثر را فراهم می‌کند؛ اما این به معنای سرعت چهاربرابری یک عملیات نسبت به سایرین نیست، مگر اینکه برنامه‌های اجرا شده روی آن توسط کد SMT، سرعت را افزایش دهد.
- CPU شش‌هسته‌ای (Hexa-core CPU): نوع دیگری از پردازندههای چندهسته‌ای با شش هسته که می‌تواند سریعتر از پردازندههای دوهسته‌ای و چهارهسته‌ای کار می‌کند. برای کاربران رایانه شخصی، پردازندههای شش‌هسته‌ای رایج و مناسب است (شرکت اینتل با ارائه پردازنده core i7 در سال 2010 با پردازنده شش‌هسته‌ای را عرضه کرد). کاربران گوشی‌های هوشمند معمولاً از پردازندههای چهارهسته‌ای و دوهسته‌ای استفاده می‌کنند اما امروزه گوشی‌های هوشمند با پردازندههای شش‌هسته‌ای نیز در دسترس است.
- CPU هشت‌هسته‌ای (Octa-core CPU): پردازندههای هشت‌هسته‌ای پرطرفدار شامل مجموعه‌ای دوگانه از پردازندههای چهار هسته‌ای هستند که فعالیت‌ها را بین انواع مختلف آنها تقسیم می‌کند. CPUهای هشت‌هسته‌ای اغلب از هسته با حداقل توان برای انجام کارهای پیشرفته استفاده می‌کنند و در صورت وجود هرگونه اضطرار یا نیاز، چهار هسته دوم سریع وارد عمل خواهد شد. به عبارت ساده‌تر تولیدکنندگان، پردازندههای هشت‌هسته‌ای را با هسته‌های دوگانه (dual-code cores) از پردازندههای چهار هسته‌ای تعریف می‌کنند تا به‌گونه‌ای تنظیم می‌شوند که عملکردی کافی ارائه دهند.
- سایر پردازندههای چندهسته‌ای: تکنولوژی پردازنده‌ها همواره در حال تکامل است و در حال حاضر، CPU ده‌هسته‌ای (Deca-core CPU)، 12 هسته‌ای (Dodeca-Core)، 14 هسته‌ای (Tetradeca-Core) و 16 هسته‌ای (Hexadeca-core) به تدریج در حال گسترش در دستگاه‌های مختلف هستند. قطعاً با افزایش تعداد هسته‌های پردازنده، عملکرد آن و سرعت دستگاه نیز بسیار بهتر خواهد شد.
بهترین برندهای تولیدکننده CPU
شرکت‌های زیادی در زمینه تولید پردازندههای کامپیوتر و گوشی فعالیت دارند. به همین دلیل در این قسمت، فقط به معرفی چند برند مشهور در این حوزه بسنده می‌کنیم.
- Qualcomm: کوالکام در سال 1985 در امریکا تاسیس شد و به‌عنوان یک شرکت نیمه‌هادی و مخابراتی بین المللی، محصولات و خدمات ارتباطات بی‌سیم را طراحی و به بازار عرضه می‌کند. شرکت‌های مخابراتی در سراسر جهان از فناوری CDMA (دسترسی چندگانه تقسیم کد) کوالکام استفاده می‌کنند که نقش مهمی در توسعه ارتباطات وایرلس داشته است. چیپست‌های اسنپدراگون این شرکت در بسیاری از تلفن‌های هوشمند یافت می‌شود.
- Intel: اینتل در درجه اول پردازنده‌هایی را برای بازارهای PC و سرورهای سازمانی توسعه می‌دهد. بخش Client Computing Group پردازندههای کامپیوتر شخصی را تامین می‌کند (اینجا را بخوانید: معرفی کامل پردازندههای اینتل) و بخش Data Center Group که به مشتریان سازمانی از جمله ارائه‌دهندگان خدمات ابری خدمات ارائه می‌دهد، بزرگترین بخش آن است. مابقی این شرکت شامل راه‌حل‌های اینترنت اشیا (IoT) برای بازارهای خرده‌فروشی، صنعتی و مراقبت‌های بهداشتی است؛ مانند محصولات حافظه و ذخیره‌سازی، تکنولوژی رانندگی خودران و نیمه‌هادی‌های قابل برنامه‌ریزی. این شرکت همچنین چیپست‌های مادربورد، کنترلرهای رابط شبکه و مدارهای مجتمع تولید می‌کند (اطلاعات بیشتر: بهترین پردازنده اینتل)
- Samsung: سامسونگ که نامی شناخته شده در صنعت لوازم الکترونیکی مصرفی است، بسیار بیشتر از بازار کالاهای دیجیتال فعالیت دارد. این شرکت لوازم و راه‌حل‌های تجاری، تجهیزات بهداشتی و پزشکی، لوازم مصرفی، روباتیک و نیز پردازنده را تولید می‌کند. در سال 2024 بهترین تراشه گوشی این برند، Exynos 2400 روانه بازار شده است.
- AMD: شرکت Advanced Micro Devices (AMD) واحدهای پردازش کامپیوتری (CPU) و واحدهای پردازش گرافیکی (GPU) را برای کامپیوترها، لوازم الکترونیکی مصرفی، خودروها و سرورها تولید می‌کند. پردازندههای AMD اصلی‌ترین رقیب اینتل است و از دهه 1960 تاکنون با این غول فناوری برای کسب سهم بازار می‌جنگد (بیشتر بخوانید: بهترین پردازندههای AMD)
- Mediatek: مدیاتک پنجمین شرکت بزرگ جهانی در بازار نیمه‌هادی‌ها و یک شرکت نیمه‌رسانای بی‌سیم تایوانی است. این شرکت تراشه‌هایی را برای ارتباطات بی‌سیم، تلویزیون با کیفیت بالا، گوشی‌های هوشمند و تبلت، سیستم‌های ناوبری و … ارائه می‌کند.
شاید علاقه داشته باشید: مقایسه پردازندههای AMD و Intel
سی پی یو در کامپیوتر و لپ تاپ
گرچه انتخاب CPU برای لپ تاپ و کامپیوتر گزینه‌های مشترکی دارند اما سخت‌افزاری که از CPU پشتیبانی می‌کند می‌تواند به‌طور چشمگیری تفاوت ایجاد کند. یک PC می‌تواند RAM بیشتری داشته باشد و کارت گرافیک با کیفیت بالاتری نسبت به لپ تاپ اجرا کند. اکثر لپ‌تاپ‌ها دارای چیپست‌های گرافیکی یکپارچه هستند، اگرچه برخی از لپ‌تاپ‌های سطح بالا دارای پردازندههای گرافیکی مجزا هستند. برای کارهای روزمره، تفاوتی در کار با یک CPU مشخص در لپتاپ و کامپیوتر احساس نمی شود اما برای کارهای سنگین مانند رندر ویدیو یا ویرایش و پردازش عکس، کامپیوترها معمولاً از لپ‌تاپ‌هایی با پردازندههای یکسان پیشی می‌گیرند (در این زمینه بخوانید: بهترین پردازندههای رندرینگ)
ویژگی‌های کلی پردازندههای لپ تاپ
- گرافیک یکپارچه و کارایی: پردازندههای لپ تاپ اغلب دارای گرافیک یکپارچه هستند که باعث صرفه‌جویی در فضا و مصرف انرژی می‌شود. این یکپارچه‌سازی برای کارهای روزمره و فعالیت‌های چندرسانه‌ای مناسب است و لپ تاپ‌ها را برای کاربران عادی و حرفه‌ای در حال حرکت ایده‌آل می‌کند.
- معماری بهینه شده برای جابجایی: تولیدکنندگان، پردازندههای لپ تاپ را با در نظر گرفتن تحرک دستگاه طراحی می‌کنند. این پردازنده‌ها برای استفاده کم‌مصرف بهینه‌سازی شده‌اند و عملکرد خوبی برای کارهای محاسباتی رایج ارائه می‌دهند.
- ملاحظات عمر باتری: یکی از جنبه‌های مهم لپ تاپ‌ها عمر باتری است. پردازندههای لپتاپ به‌گونه‌ای ساخته شده‌اند که تعادلی بین عملکرد و بهره‌وری انرژی ایجاد کنند تا از دوام باتری طولانی‌تر اطمینان حاصل کنند.
ویژگی‌های کلی پردازندههای کامپیوتر
- گرافیک اختصاصی و عملکرد کامل: پردازندههای PC اغلب با کارت‌های گرافیک اختصاصی جفت می‌شوند و تصاویر و عملکرد عالی را برای بازی و سایر برنامه‌های گرافیکی فشرده ارائه می‌دهند.
- قابلیت‌های اورکلاک: پردازندههای PC انعطاف‌پذیری بیشتری را برای علاقه‌مندان به اورکلاک کردن پردازندههای خود ارائه می‌کنند و آنها را فراتر از سرعت پیش‌فرض کلاک پردازنده می‌برند تا عملکرد بهتری داشته باشند.
- چندوظیفه‌ای و بارهای کاری سنگین: با هسته‌های بیشتر و سرعت کلاک بالاتر، پردازندههای رایانه شخصی (PC) در انجام وظایف سخت، چندوظیفه‌ای و مدیریت بارهای سنگین برتری دارند.
پیشنهاد مطالعه: تفاوت پردازندههای Core i۵ ،Core i۳ و Core i۷
سی پی یو در گوشی و تبلت
پردازنده گوشی هوشمند قطعه‌ای است که همه‌چیز را در گوشی هوشمند کنترل می‌کند و از عملکرد صحیح آن اطمینان می‌دهد. هر عملی که روی گوشی خود انجام می‌دهید مستقیماً به پردازنده فرستاده می‌شود. سپس این اعمال به تغییرات بصری روی صفحه شما تبدیل می‌شوند و همه این کارها در کسری از ثانیه اتفاق می‌افتد.
مثلاً در حال باز کردن چند عکس در یک برنامه هستید. این عمل توسط پردازنده ثبت شده و در حافظه دستگاه شما ذخیره می‌شود که به آن مرحله واکشی گفته می‌شود. سپس عمل در مرحله رمزگشایی به یک و صفر ترجمه می‌شود. دستورالعمل‌ها اکنون به زبانی که گوشی هوشمند می‌فهمد ذخیره می‌شود. دستور شما برای مرحله اجرا آماده است؛ پردازنده یک‌ها و صفرها را منتقل می‌کند و شما می‌توانید همه‌چیز را روی صفحه مشاهده کنید. تصاویر شما پس از باز شدن، دستورالعمل‌های اجرا شده آن در مرحله ذخیره‌سازی عملیات پردازنده، برای اجرای مجدد در حافظه رجیستر ذخیره می‌شوند. برای کسب اطلاعات کامل‌تر می‌توانید دو مقاله زیر را مطالعه کنید:
راهنمای انتخاب بهترین پردازنده
اجرای چندین واحد به‌طور همزمان، امکان انجام چند کار توسط پردازنده را فراهم می‌کند و می‌تواند عملکرد دستگاه را به‌طور چشمگیری بهبود بخشد. این قابلیت اگرچه مهم است اما تعداد هسته‌ها و پردازنده‌ها تنها عواملی نیستند که باید برای خرید CPU در نظر گرفته شوند. برای تعیین بهترین CPU مواردی که باید در نظر گرفت عبارتند از:
- تعداد هسته مورد نیاز
- سرعت CPU مورد نیاز
- اندازه حافظه پنهان (حافظه کش) مورد نیاز
- قابلیت سازگاری پردازنده با سوکت مادربرد
- نیاز به GPU یکپارچه یا مجزا
- کاربری اصلی پردازنده
پیشنهاد می‌کنیم اطلاعات کامل‌تر را در مقاله راهنمای خرید سی پی یو مشاهده کنید.
سوالات متداول
در آخر، به چند سوال در مورد پردازنده‌ها پاسخ دادیم. اگر همچنان سوالی برای شما باقی مانده می‌توانید در بخش نظرات برای ما ارسال کنید.
تفاوت بین پردازندههای گوشی، کامپیوتر و لپ تاپ چیست؟
پردازندههای موبایل به دلیل TDP (قدرت طراحی حرارتی) و مصرف انرژی پایین‌تر از پردازندههای کامپیوتر قدرتمندتر هستند. پردازندههای کامپیوتر برای عملکرد بالا بهینه شده اند، در حالی که پردازندههای گوشی برای مصرف انرژی کم و عمر باتری طولانی بهینه شده اند. همچنین در لپ تاپ‌ها عموماً از تراشه‌های گرافیکی یکپارچه استفاده می‌شود و عملکرد پردازنده برای کاربری طولانی‌تر باتری بهینه شده است.
فرق پردازنده و ریزپردازنده (microprocessor) چیست؟
CPU یک ریزپردازنده است و ریزپردازنده یک مدار مجتمع است که از میلیون‌ها ترانزیستور تشکیل شده است. با این حال، همه ریزپردازنده‌ها CPU نیستند. واحد پردازش مرکزی (CPU) تراشه‌ای است که به‌عنوان مغز کامپیوتر عمل می‌کند.
مصرف برق CPU چقدر است؟
میزان برق مصرفی پردازنده‌ها بسیار متفاوت است و می‌تواند تاثیر زیادی روی عمر باتری داشته باشد. باید در نظر بگیرید که پردازنده‌هایی با سرعت گیگاهرتز و هسته‌های بالاتر انرژی بیشتری مصرف می‌کنند.
فرکانس خوب برای CPU چقدر است؟
گیمرها و تولیدکنندگان محتوا که به قدرت بیشتری در سیستم خود نیاز دارند، باید پردازندههای حداقل چهار هسته‌ای با سرعت بیش از 2.5 گیگاهرتز را انتخاب کنند، اما می‌توان از پردازنده‌هایی با فرکانس 3.8 گیگاهرتز یا بالاتر نیز استفاده کنند. فرکانس پردازنده متناسب با نوع کاربری از دستگاه ارزیابی می‌شود (اطلاعات بیشتر در مقاله بهترین پردازندههای گیمینگ).
آیا سرعت بالاتر به معنای CPU سریعتر است؟
سرعت ساعت پردازنده با واحد گیگاهرتز اندازه گیری می‌شود، عدد بالاتر به معنای سرعت کلاک بیشتر است. برای اجرای برنامه‌ها، CPU باید به‌طور مداوم محاسبات را اجرا کند؛ پس اگر سرعت ساعت بالاتر باشد، می‌تواند این محاسبات را سریعتر محاسبه کرده و در نتیجه، برنامه‌ها سریعتر و روان‌تر اجرا می‌شوند.
فرق CPU و GPU چیست؟
CPU تمام وظایف مورد نیاز برای اجرای صحیح تمام نرم‌افزارها را انجام می‌دهد. از طرف دیگر یک GPU (پردازنده گرافیکی) از CPU برای انجام محاسبات همزمان پشتیبانی می‌کند. یک GPU می‌تواند کارهای ساده و تکراری را خیلی سریعتر انجام دهد، زیرا می‌تواند کار را به اجزای کوچک‌تر تقسیم کرده و آنها را به صورت موازی به پایان برساند.
منابع: freecodecamp.org | educba.com | investopedia.com | linkedin.com