بهترین صفحه نمایش گوشی کدام است؟

هنگام خرید گوشی، کیفیت صفحه نمایش می تواند به عنوان یک فاکتور مهم برای خرید در نظر گرفته شود.تا به حال به این نکته دقت کرده اید که صفحه نمایشگر گوشی، دنیای مجازی را رنگی تر و قشنگ تر به ما نشان می دهد؟ یک لحظه تصور کنید، صفحه نمایشگر مثل یک آکواریوم زیبا است و ما از پشت شیشه با دنیای هیجان انگیز ماهی ها آشنا می شویم. پس هر چه این آکواریوم را جذاب تر بسازیم، راحت تر با آن ارتباط برقرار می کنیم. این مثال را زدم تا تاکید کنم که چقدر صفحه نمایشگر اهمیت دارد. پس باید قبل از خرید آن دقت لازم را داشته باشیم تا به نتیجه دلخواه برسیم. به طور کلی عوامل مهمی دست به دست هم می دهند تا یک صفحه نمایشگر برای کاربران جذاب تر به نظر برسد.

یک صفحه نمایش گوشی عالی چه ویژگی هایی دارد؟ آیا وضوح و تراکم پیکسل ان بالاست؟ خوب، پس سونی اکسپریا 1 II با پنل 1644p 4K خود در صدر لیست قرار می گیرد. سپس، در مورد روشنایی و کنتراست بالا که دید خوبی در فضای باز در زیر نور خورشید در فضای باز ارائه می دهد، چطور؟ این مطمئناً مهم است، اما بیشتر پرچمداران امروزی دارای پنل‌های دارای گواهی HDR هستند که از سد 1000 nit به سمت بالا عبور می‌کنند تا با استاندارد مطابقت داشته باشند، و فناوری OLED آنها نسبت کنتراست عملاً بی‌نهایت را تضمین می‌کند، بنابراین انتخاب این ویژگی به تنهایی دشوار است.

---

بیشتر بخوانید:

انواع سنسورهای موبایل

---

کلمات اختصاری نمایشگر گوشی‌های هوشمند می‌توانند کمی خسته‌کننده باشند، اما اگر می‌خواهید بدانید همه اعداد و اختصارات مرتبط با صفحه نمایش گوشی‌های هوشمند به چه معنا هستند، ما شما را پوشش می‌دهیم. آیا می خواهید بدانید هر نوع صفحه نمایش برای چه چیزی مناسب است و تفاوت وضوح صفحه نمایش به چه معناست؟

قبل از اینکه به این سوال جواب بدهیم که بهترین صفحه نمایش گوشی کدام است؟ باید با ویژگی مهم نمایشگرها آشنا شویم. در ادامه به نکات کلیدی آن اشاره خواهم کرد.

انواع پنل

در سال‌های اخیر، نمایشگرهای گوشی‌های هوشمند کلمات اختصاری بسیار بیشتری نسبت به قبل ایجاد کرده‌اند که هر کدام از آنها دارای فناوری متفاوتی است. AMOLED، LCD، LED، IPS، TFT، PLS، LTPS، LTPO… این لیست همچنان در حال رشد است.

گویی فناوری‌های مختلف موجود کافی نبودند، سازندگان قطعات و گوشی‌های هوشمند نام‌های تحسین‌شده‌تری مانند «Super Retina XDR» و «Dynamic AMOLED» را انتخاب می‌کنند که در نهایت احتمال سردرگمی را در میان مصرف‌کنندگان افزایش می‌دهد. پس بیایید نگاهی به برخی از این اصطلاحات به کار رفته در برگه مشخصات گوشی هوشمند بیاندازیم و آنها را رمزگشایی کنیم.

انواع زیادی از نمایشگرها در گوشی‌های هوشمند استفاده می‌شوند: LCD، OLED، AMOLED، Super AMOLED، TFT، IPS و چند نوع دیگر که امروزه کمتر در گوشی‌های هوشمند مانند TFT-LCD یافت می‌شوند. یکی از رایج‌ترین مواردی که در حال حاضر در تلفن‌های رده متوسط به بالا یافت می‌شود، IPS-LCD است. اما همه اینها به چه معناست؟

به طور خلاصه، دو نوع فناوری در بازار برای نمایشگرهای گوشی هوشمند موجود است: LCD و OLED. هر یک از آنها دارای چندین تنوع و نسل است که باعث ایجاد کلمات اختصاری بیشتر می شود، مشابه تلویزیون ها و محدوده های مختلف آنها مانند LED، QLED، miniLED – که همه در واقع تغییراتی از فناوری LCD هستند.

صفحه نمایش LCD چیست؟

LCD به معنای نمایشگر کریستال مایع است و نام آن به مجموعه ای از کریستال های مایع اشاره دارد که با نور پس زمینه روشن می شوند و همه جا و هزینه نسبتا پایین آنها، آنها را به گزینه ای محبوب برای گوشی های هوشمند و بسیاری از دستگاه های دیگر تبدیل کرده است.

نمایشگرهای LCD نیز در زیر نور مستقیم خورشید عملکرد بسیار خوبی دارند، زیرا کل صفحه نمایش از پشت روشن می شود، اما نسبت به نمایشگرهایی که به نور پس زمینه نیاز ندارند، از نمایش رنگی با دقت کمتری رنج می برند.

در گوشی های هوشمند، شما هر دو صفحه نمایش TFT و IPS دارید. TFT مخفف Thin Film Transistor، یک نسخه پیشرفته از LCD است که از یک ماتریس فعال (مانند AM در AMOLED) استفاده می کند. ماتریس فعال به این معنی است که هر پیکسل به صورت جداگانه به یک ترانزیستور و خازن متصل است.

مزیت اصلی TFT هزینه تولید نسبتا پایین و افزایش کنتراست آن در مقایسه با LCD های سنتی است. نقطه ضعف ال سی دی های TFT مصرف انرژی بیشتر نسبت به سایر ال سی دی ها، زاویه دید کمتر و تولید مثل رنگ است. به همین دلایل و کاهش هزینه‌های گزینه‌های جایگزین است که TFT دیگر در گوشی‌های هوشمند استفاده نمی‌شود.

نمایشگرهای IPS

فناوری IPS (تغییر در هواپیما) مشکلی را که اولین نسل نمایشگرهای LCD تجربه می‌کنند، حل می‌کند، که از تکنیک TN (Twisted Nematic) استفاده می‌کند: جایی که وقتی نمایشگر را از کناری مشاهده می‌کنید، اعوجاج رنگ رخ می‌دهد – جلوه‌ای که همچنان ظاهر می‌شود. در گوشی های هوشمند و تبلت های ارزان تر

در پنل‌های IPS، کریستال‌های مایع با نمایشگر در یک راستا قرار می‌گیرند، و در نتیجه زوایای دید برتری ایجاد می‌شود – معمولاً در تلویزیون‌ها در 178 درجه نمایش داده می‌شود، که یکی دیگر از ویژگی‌های نمایشگرهای IPS است. یکی دیگر از ویژگی های نمایشگرهای IPS در رابطه با سایر فناوری های LCD، بازتولید رنگ برتر است که استفاده از چنین پنل هایی را در مانیتورهایی که برای کارهای ویرایش تصویر در نظر گرفته شده اند توضیح می دهد.

نمایشگرهای LCD PLS

استاندارد PLS (تغییر هواپیما به خط) از نام اختصاری استفاده می کند که بسیار شبیه به IPS است، و آیا جای تعجب است که عملکرد اصلی آن نیز ماهیت مشابهی داشته باشد؟ این فناوری که توسط Samsung Display توسعه داده شده است، دارای ویژگی‌های مشابه نمایشگرهای IPS است – بازتولید رنگ خوب و زاویه دید، اما سطح کنتراست پایین‌تری در مقایسه با نمایشگرهای OLED و LCD/VA دارد.

طبق گفته سامسونگ دیسپلی، پنل‌های PLS در مقایسه با پنل‌های IPS رقیب LG Display، هزینه تولید کمتر، نرخ روشنایی بالاتر و حتی زاویه دید بهتری دارند. در نهایت، چه از یک پنل PLS یا IPS استفاده شود، به انتخاب تامین کننده قطعه خلاصه می شود.

صفحه نمایش LED است یا LCD؟

این یک سوال بسیار رایج پس از راه اندازی تلویزیون های “LED” است که پاسخ کوتاه آن فقط LCD است. فناوری مورد استفاده در نمایشگر LED کریستال مایع است و تفاوت آن در LED هایی است که نور پس زمینه را تولید می کنند.LED ها این مزیت را دارند که انرژی بسیار کمی مصرف می کنند – که تاکید بخش های بازاریابی را در برجسته کردن این اصطلاح در تلویزیون ها توضیح می دهد، اما وقتی صحبت از گوشی های هوشمند با اندازه نمایشگر کاهش یافته به میان می آید، این مزیت نیست. از سوی دیگر، عملکرد نور پس‌زمینه، نمایشگرهای LCD/LED را برای ارائه سطح کنتراست رقابتی با نمایشگرهای OLED دشوار می‌کند، زیرا کنترل نور توسط هر پیکسل منفرد انجام نمی‌شود، بلکه بر اساس مناطق روی نمایشگر انجام می‌شود.

Mini-LED: آنچه با این فناوری جدید تغییر می کند

یکی از نکات برجسته سازندگان تلویزیون در نمایشگاه CES 2021، فناوری mini-LED تا زمانی که اپل آیپد پرو 2021 را معرفی کرد، بسیار دور از دستگاه های تلفن همراه به نظر می رسید. همانطور که از نام آن پیداست، این تکنیک مبتنی بر کوچک‌سازی LED‌هایی است که نور پس‌زمینه صفحه را تشکیل می‌دهند – که همچنان از یک پنل LCD استفاده می‌کند.

کاهش مولفه به شما این امکان را می دهد که LED های بیشتری را در نور پس زمینه صفحه نمایش قرار دهید که منجر به کنترل بیشتر بر سطوح کنتراست در مناطق مختلف نمایشگر می شود. یکی دیگر از مزایایی که اپل برای آی‌پد جدید به آن اشاره کرده، حداکثر روشنایی بالاتر است – تا 1600 نیت در حالت HDR، در مقابل 600 نیت برای نسل قبلی، یا حداکثر 1200 نیت برای صفحه نمایش OLED در آیفون 12.

علیرغم بهبود از نظر کنتراست (و بالقوه روشنایی) نسبت به نمایشگرهای LCD/LED سنتی، LCD/mini-LED همچنان صفحه نمایش را به مناطق روشنایی تقسیم می‌کند – بیش از 2500 در مورد iPad و تلویزیون‌های QNED 2021 LG – مقایسه شده است. به ده‌ها یا صدها منطقه در نمایشگرهای نسل قبلی FALD (تاریک‌کننده محلی با آرایه کامل)، که LED‌ها به جای لبه‌ها در پشت پنل LCD قرار دارند.

با این حال، برای کنترل کنتراست حتی بیشتر، که به صورت جداگانه در هر نقطه از صفحه نمایش انجام می شود، لازم است به سراغ پنل های مجهز به فناوری های microLED (هنوز در سال 2021 مقرون به صرفه) یا OLED بروید، که تا همین اواخر در مقیاس بزرگ فقط در ایران تولید می شدند. اندازه برای گوشی های هوشمند یا تلویزیون

نمایشگرهای AMOLED

AMOLED مخفف Active Matrix Organic Light-Emitting Diode است. اگرچه این ممکن است پیچیده به نظر برسد، در واقع اینطور نیست. ما قبلاً با ماتریس فعال در فناوری TFT LCD مواجه شده بودیم و OLED به سادگی اصطلاحی برای فناوری نمایشگر فیلم نازک دیگری است.

OLED یک ماده آلی است که همانطور که از نامش پیداست با عبور جریان از آن نور ساطع می کند. برخلاف پنل‌های LCD که دارای نور پس‌زمینه هستند، نمایشگرهای OLED همیشه خاموش هستند مگر اینکه تک تک پیکسل‌ها برق‌دار شوند.

این بدان معناست که نمایشگرهای OLED رنگ مشکی بسیار خالص‌تری دارند و وقتی رنگ‌های سیاه یا تیره‌تر روی صفحه نمایش داده می‌شوند، انرژی کمتری مصرف می‌کنند. با این حال، تم های با رنگ روشن تر در صفحه نمایش های AMOLED نسبت به ال سی دی هایی که از همان تم استفاده می کنند، انرژی بیشتری مصرف می کنند. نمایشگرهای OLED نیز گران‌تر از LCD هستند.

از آنجایی که پیکسل های سیاه در صفحه نمایش OLED خاموش هستند، نسبت کنتراست نیز در مقایسه با صفحه نمایش های LCD بالاتر است. نمایشگرهای AMOLED نیز نرخ تازه‌سازی بسیار بالایی دارند، اما از جنبه‌های منفی به اندازه نمایشگرهای LCD با نور پس‌زمینه در نور مستقیم خورشید قابل مشاهده نیستند. سوختن صفحه نمایش و تخریب دیود (به دلیل ارگانیک بودن) عوامل دیگری هستند که باید در نظر گرفته شوند.

از جنبه مثبت، صفحه نمایش های AMOLED را می توان نازک تر از LCD ها ساخت (زیرا آنها به لایه نور پس زمینه نیاز ندارند) و همچنین می توان آنها را انعطاف پذیر کرد.

تفاوت بین OLED، AMOLED و Super AMOLED چیست؟

OLED مخفف کلمه Organic Light Emitting Diode است. یک صفحه نمایش OLED از ورقه های نازکی از مواد الکترولومینسانس تشکیل شده است که مزیت اصلی آنها این است که نور خود را تولید می کنند و بنابراین نیازی به نور پس زمینه ندارند و نیاز انرژی را کاهش می دهند. نمایشگرهای OLED زمانی که در گوشی‌های هوشمند یا تلویزیون استفاده می‌شوند معمولاً به عنوان نمایشگرهای AMOLED شناخته می‌شوند.
همانطور که قبلاً توضیح دادیم، بخش AM AMOLED مخفف Active Matrix است که با OLED پسیو ماتریکس (P-OLED) متفاوت است، اگرچه این موارد در گوشی‌های هوشمند کمتر رایج هستند.

Super AMOLED نامی است که سامسونگ به نمایشگرهایش داده است که قبلاً فقط در مدل‌های سطح بالا یافت می‌شد اما اکنون به دستگاه‌هایی با مشخصات ساده‌تر رسیده است. مانند LCDهای IPS، Super AMOLED با ادغام لایه پاسخ لمسی در خود نمایشگر، به جای اینکه به عنوان یک لایه اضافی در بالای صفحه نمایش داده شود، مقدمات اصلی AMOLED را بهبود می بخشد.

در نتیجه، نمایشگرهای Super AMOLED بهتر از نمایشگرهای AMOLED نور خورشید را کنترل می کنند و همچنین به انرژی کمتری نیاز دارند. همانطور که از نام آن پیداست، Super AMOLED به سادگی نسخه بهتری از AMOLED است. همه اینها فقط یک غوغای بازاریابی نیست: نمایشگرهای سامسونگ به طور مرتب به عنوان برخی از بهترین های موجود مورد بررسی قرار می گیرند.

آخرین تکامل این فناوری به نام Dynamic AMOLED نامگذاری شده است. سامسونگ در مورد معنای این واژه به جزئیات اشاره نکرد، اما تاکید کرد که پنل‌هایی با چنین شناسایی شامل گواهی HDR10+ هستند که از طیف وسیع‌تری از کنتراست و رنگ‌ها و همچنین کاهش نور آبی برای بهبود راحتی بصری پشتیبانی می‌کنند.

در همین راستا، عبارت «Fluid AMOLED» که توسط OnePlus در پیشرفته‌ترین دستگاه‌هایش استفاده می‌شود، اساساً نرخ تازه‌سازی بالای بکار گرفته شده را برجسته می‌کند که منجر به انیمیشن‌های روان‌تر روی صفحه می‌شود.

نمایشگرهای تاشو و رول شونده

یکی دیگر از مزایای نمایشگرهای OLED این است: با حذف یک لایه روشنایی، جزء نه تنها نازک‌تر می‌شود، بلکه انعطاف‌پذیرتر نیز می‌شود. این ویژگی در حال حاضر در گوشی‌های هوشمند با نمایشگرهای خم‌شونده عمل می‌کند و همچنین در دستگاه‌های مفهومی با نمایشگر قابل چرخش استفاده می‌شود.
این فناوری با Royole FlexPai مبهم، مجهز به پنل OLED ارائه شده توسط BOE چین، آغاز شد و سپس در Huawei Mate X (تصویر بالا) و Motorola Razr (2019) استفاده شد، جایی که هر دو دارای پنل BOE – و Galaxy هستند. با استفاده از مؤلفه ارائه شده توسط Samsung Display، خطوط را برگردان و تا کنید.

وضوح: تفاوت بین HD، HD+، FullHD، 4K و غیره چیست؟

رزولوشن تعداد پیکسل‌ها (یا نقاط) منفرد نمایش‌داده‌شده روی صفحه را توصیف می‌کند و معمولاً برای تلفن‌ها با تعداد پیکسل‌های افقی – عمودی در هنگام مراجعه به تلویزیون‌ها و مانیتورها نشان داده می‌شود. پیکسل های بیشتر در همان صفحه نمایش تصاویر با جزئیات بیشتر و متن واضح تر را می دهد.
برای سهولت در مقایسه مدل‌های مختلف، برندها معمولاً از همان طرح نام‌گذاری استفاده می‌کنند که در بازار تلویزیون با عباراتی مانند HD، FullHD و UltraHD محبوب شده است. اما با توجه به اینکه تلفن‌هایی که طیف وسیعی از نسبت‌های مختلف صفحه نمایش را انتخاب می‌کنند، فقط دانستن این موضوع برای دانستن کل پیکسل‌های نمایش داده شده روی صفحه کافی نیست.

رزولوشن های رایج گوشی

[table id=2 /]

اما رزولوشن به خودی خود معیار خوبی برای وضوح تصویر نیست، برای آن باید اندازه نمایشگر را در نظر بگیریم و در نتیجه تراکم پیکسل را بر اساس سطح اندازه گیری شده توسط DPI/PPI (نقطه/نقاط در اینچ) در نظر بگیریم.

Retina، Super Retina XDR: آنها چه هستند؟

صحبت از تراکم پیکسلی بود، این یکی از نکات برجسته اپل در سال 2010 در هنگام عرضه آیفون 4 بود. این شرکت صفحه نمایش LCD (LED، TFT و IPS) مورد استفاده در گوشی هوشمند را به لطف نمایشگر رتینا نامگذاری کرد. وضوح پنل مورد استفاده (960 در 640 پیکسل در آن زمان) در صفحه نمایش 3.5 اینچی آن.

نامی که بخش بازاریابی اپل ابداع کرده است برای صفحه نمایش هایی اطلاق می شود که به گفته این شرکت، چشم انسان قادر به تشخیص تک تک پیکسل ها از فاصله دید معمولی نیست. در مورد آیفون‌ها، این اصطلاح برای نمایشگرهایی با تراکم پیکسلی بیشتر از 300 ppi (نقطه در هر اینچ) به کار می‌رفت.
از آن زمان، تولیدکنندگان دیگر از این روش پیروی کردند و پنل هایی با وضوح فزاینده بالاتر را پذیرفتند. در حالی که آیفون 12 مینی 476 نقطه در اینچ را ارائه می دهد، مدل هایی مانند سونی اکسپریا 1 دارای وضوح عالی 643 نقطه در اینچ هستند.

آیا هرگز در گوشی هوشمند خود به وضوح 4K نیاز خواهید داشت؟
اپل برای متمایز کردن خود، اصطلاح Super Retina را معرفی کرد که اساساً صفحه نمایش های OLED مورد استفاده در آیفون X به بعد یا کنتراست بالا و دقت رنگی که دارندگان گوشی های هوشمند گلکسی اس از آن لذت می برند، تعریف می کند و حتی در برخی از نوکیاهای قبلی نیز دیده شده بود. .

با آیفون 11 پرو، با اصطلاح دیگری به این معادله معرفی شد: “Super Retina XDR”. هنوز هم با استفاده از یک پنل OLED (که توسط نمایشگر سامسونگ یا ال‌جی عرضه می‌شود)، این گوشی هوشمند از نظر کنتراست حتی مشخصات بالاتری را ارائه می‌کند – با نسبت 2,000,000:1 و سطح روشنایی 1,200 نیت که به‌ویژه برای نمایش محتوا بهینه شده است. فرمت HDR

اپل به عنوان نوعی جایزه دلداری برای خریداران آیفون XR و آیفون 11 که همچنان به پنل‌های LCD تکیه می‌کنند، نمایشگر مورد استفاده در گوشی‌های هوشمند را با عبارت جدید «Liquid Retina» طبقه‌بندی کرد. این مورد بعداً برای مدل‌های آی‌پد پرو و آی‌پد ایر نیز اعمال شد، با این نام که صفحه‌نمایش‌هایی را مشخص می‌کند که حداقل بر اساس استانداردهای شرکت، از محدوده و دقت رنگ بالایی برخوردارند.

نرخ به روز رسانی: 60 هرتز، 90 هرتز و 120 هرتز به چه معناست؟

عبارات «120 هرتز»، «90 هرتز» که در سال‌های 2019 و 2020 توسط گوشی‌های هوشمند رده بالا و حتی میان‌رده محبوب شدند، نشان‌دهنده نرخ به‌روزرسانی پنل، خواه LCD یا OLED هستند. هر چه مقدار بالاتر باشد، فریم های بیشتری در ثانیه روی صفحه نمایش داده می شود.

نتیجه، انیمیشن‌های نرم‌تر روی گوشی، هم در هنگام استفاده منظم و هم در بازی‌ها، در مقایسه با صفحه‌نمایش‌هایی است که نرخ تازه‌سازی 60 هرتز دارند که در مورد نمایشگرها، نرخ استاندارد بازار باقی می‌ماند.

این ویژگی که در ابتدا در سال 2017 به عنوان یک “حیله” تبلیغ می شد، با عرضه گوشی Razer Phone، این ویژگی در زمان مقرر شتاب بیشتری پیدا کرد، حتی با کاهش متناظر در طول عمر باتری. برای استفاده حداکثری از این ویژگی، سازندگان شروع به استفاده از صفحه‌نمایش‌هایی با نرخ تازه‌سازی متغیر کردند که می‌توان آن را با توجه به محتوای نمایش داده شده تنظیم کرد – که در اکثر فیلم‌ها 24 فریم در ثانیه، در فیلم‌برداری‌های خانگی 30 یا 60 فریم در ثانیه و غیره است. .

از همان واحد اندازه گیری برای نرخ نمونه برداری استفاده می شود. اگرچه مشابه است، اما مقدار در اینجا نشان دهنده تعداد دفعاتی است که صفحه نمایش قادر به ثبت لمس است. هرچه نرخ نمونه بالاتر باشد، گوشی هوشمند سریع‌تر چنین لمس‌هایی را ثبت می‌کند که منجر به زمان پاسخگویی سریع‌تر می‌شود.

رزولوشن بالاتر، صفحه نمایشگر واضح تر است

یکی از ویژگی هایی که بهترین صفحه نمایش گوشی را می سازد، رزولوشن است. این یک اصل مهم در انتخاب صفحه نمایشگر است. هر چه رزولوشن بیشتر باشد، تصاویر در نمایشگر واضح تر به نظر می رسند. یادتان هست به آکواریوم اشاره کردم هرچه شیشه آکواریوم شفاف تر باشد، ماهی ها قشنگ تر نمایش داده می شوند. به طور کلی رزولوشن به تعداد پیکسل های افقی و عمودی گفته می شود. به این صورت که مثلا رزولوشن 1920 در 1080 عدد اول عرض 1920 پیکسل عرض و 1080 پیکسل ارتفاع را نشان می دهد.

نسبت ابعاد  طول به عرض

نسبت ابعاد نسبت طول به عرض نمایشگر گفته می شود. مثلا نسبت 1:1 به شکل مربع است به این معنی که صفحه نمایشگر نسبت طول و عرض برابر دارد. اما رایج ترین نسبت 16:10 یا 3:2 است که درنمایشگرهای موبایل دیده می شود. صفحه نمایشگر 16:9 این امکان را به شما می دهد که محتوای بیشتری را بدون نیاز به اسکرول کردن در صفحه  نمایشگر مشاهده کنید.

زاویه ی دید و میزان وسعت دید کاربر

زاویه ی دید، میزان وسعت دید کاربر نسبت به صفحه نمایشگر را نشان می دهد. البته این نکته با در نظرگرفتن حفظ کیفیت تصویر و رنگ ها سنجیده می شود.  اگر می خواهید وسعت زاویه دید نمایشگر را بررسی کنید، باید ببینید که آیا می توانید تمام صفحه نمایشگر را مشاهده کنید یا محدودیت دارید؟ به طور کلی صفحه نمایشگرها در یک زاویه دید بیشتر افقی و زاویه دید کمتر در بعد عمودی ساخته می شوند. تا از این طریق کاربر به وسعت دید بیشتری دست پیدا کند. صفحه نمایشگرهای با فناوری IPS,OLED وسیع ترین زاویه دید را دارند. اما برعکس زاویه دید در صفحه نمایشگرهای VA,TN کمتر است.

نرخ تازه سازی صفحه نمایشگر

نرخ تازه سازی، تعداد دفعاتی است که نمایشگر هر ثانیه به روز می شود. واحد اندازه گیری نرخ تازه سازی هرتز است. استاندارد نرخ تازه سازی نمایشگرهای گوشی 60 هرتزی است به این معنی که نمایشگر می تواند 60 بار در ثانیه تغییر کند. نرخ تازه سازی اهمیت زیادی در صفحه نمایشگر دارد زیرا هرچه نرخ تازه سازی بیشتر باشد، تصاویر روان تر نمایش داده می شوند. نرخ تازه سازی دو ویژگی دارد. نرخ فریم محتوا و نرخ تازه سازی نمایشگر. هر چه نرخ تازه سازی گوشی با محتوا (مثل ویدیو) هم خوانی داشته باشد، تصاویر با کیفیت بالاتری نشان داده می شوند. با نرخ تازه سازی بالاتر روانی و نرمی بیشتری را تجربه خواهید کرد. این روانی را شما در تعامل با دستگاه نیز حس می کنید، مثلا در نمایشگر 120 هرتزی، ماوس حرکات نرم تری خواهد داشت.

نرخ تازه سازی متغیر یا VRR

این نمایشگرها به نرخ تازه سازی مشخصی وفادار نیستند. آن ها به راحتی می توانند نرخ تازه سازی را با نرخ محتوا تغییر دهند. برخی نمایشگرها این قدرت را ندارند که نرخ تازه سازی متغیری را دریافت کنند، و در نهایت با پارگی صفحه مواجه خواهند شد. اما فناوری VRR مساله پارگی را برطرف می کند. کاهش تغییر فریم هنگام نمایش محتوای ثابت، نقش مهمی در بهبود عملکرد نمایشگر و  عمر باتری دارد. به طور کلی نرخ تازه سازی متغیر در گوشی های هوشمند محبوبیت زیادی دارد. البته این را هم مد نظر قرار دهید که همه به ویژگی نرخ تازه سازی متغیر نیازی ندارند.

زمان پاسخگویی نمایشگر

زمان پاسخگویی به مدت زمان تغییر رنگ در نمایشگر اشاره می کند. مثلا زمانی که مانیتور نیاز دارد تا از سیاه به سفید یا خاکستری تغییر پیدا کند. این زمان قابل اندازه گیری است. هرچه زمان پاسخ کوتاه تر باشد، تصاویر کمتر درگیر تاری می شوند. مطلوب ترین زمان پاسخگویی حدود 10 میلی ثانیه است، در نتیجه شما محتوای باکیفیت بیشتری تحویل می گیرید. اما مانیتورهای بازی ادعا می کنند، حتی می توانند نرخ پاسخگویی 1 میلی ثانیه را اجرا کنند، اگر بخواهیم دقیق تر نگاه کنیم، 5 میلی ثانیه زمان واقع بینانه ای تری به شمار می رود. بهترین زمان پاسخگویی برای گیمرهای حرفه ای زیر 10 میلی ثانیه است. اما برای کاربران عمومی تر زمان پاسخگویی اهمیت کمتری دارد. مثلا نسبت به گیمرها گوشی دانش آموزی کمتر به این ویژگی نیاز پیدا می کند.

سایز نمایشگرهای گوشی

یکی از مهم ترین معیارهای نمایشگر سایز آن است. زیرا هر چه اندازه نمایشگر بیشتر باشد، کاربر دید بهتری را تجربه خواهد کرد. نمایشگرهای گوشی اندازه های متنوعی دارند. این ابعاد شامل 5 ، 5:5 و 6 اینچی است. نمایشگرهای 5 اینچی بهترین گزینه برای کارهای معمولی و روزمره هستند، به راحتی در دست قرار می گیرند و این را هم در نظر داشته باشید که نمایشگرهای 5 اینچی، تعداد پیکسل های کمتری دارند.  اما گزینه 5:5 اینچی بیشتر برای بازی ها استفاده می شوند و تجربه نمایش تصاویر در آن بهتر خواهد بود. نکته منفی نمایشگرهای 5:5 اینچی اندازه آن است زیرا جمع و جور نیست و به راحتی در جیب قرار نمی گیرد. بزرگترین سایز نمایشگرهای 6 اینچی است. و محبوب ترین سایز نمایشگر برای تماشای فیلم و بازی های هیجان انگیز به شمار می رود. اما نمایشگرهای 6 اینچی سنگین وزن تر هستند.

انواع فناوری در صفحه نمایشگر

نمایشگرهای گوشی دارای فناوری های متعددی هستند. هر کدام ویژگی های متفاوتی دارند و شما باید براساس نیازتان انتخاب کنید. انواع نمایشگرهای گوشی شامل ,Super Amoled plus IPS,TFT,OLEd,Amoled,Super Amoled است. م نمایشگرهای آمولد و سوپرآمولد ویژگی نمایشگرهای پرچمدار است. رنگ ها در نمایشگرهای آمولد و سوپرآمولد شور و نشاط بیشتری را به نمایش می گذارند. سوپرآمولد نیز توسط شرکت سامسونگ ساخته شده است که تجربه نمایش فوق العاده را به کاربر می دهد. این نوع نمایشگر رنگ های تیره  و مشکی را به خوبی نمایش می دهند. مثلا در مقایسه گوشی A51 با A71 سامسونگ، گوشی A71 دارای پوششplus SuperAmoled و A51 از نمایشگر با فناوری Amoled برخوردار است.

فناوری MEMC، تطبیق نرخ تازه سازی و فریم محتوا

فناوری MEMC مخفف Motion Estimation,Motion Compensation است. نرخ تازه سازی  را با نرخ فریم محتوا تطبیق می دهد. این ویژگی حرکت آینده فریم را تخمین می زند و فریم های مصنوعی می سازد تا تعادلی بین آن دو برقرار کند. مثلا فیلمی با سرعت 24 فریم بر ثانیه فیلم برداری می شوند، اما ویدیو در گوشی شما با فریم بیشتری مثلا 30 فریم در ثانیه ذخیره می شود. درحقیقت تصویر را دو یا چهاربرابر می کند. این ویژگی باعث می شود تصاویر روان تر نمایش داده شوند. به طور کلی اگر گوشی شما نرخ تازه سازی 120 هرتزی داشته باشد اما فیلم مد نظر با سرعت 60 فریم در ثانیه گرفته شود، نرخ تازه سازی 120 هرتزی نمی تواند تمام قدرتش را به نمایش بگذارد، اما وقتی نرخ محتوا و نرخ تازه سازی در یک کفه ترازو قرار گیرند، تجربه ایده آلی از تصویر را تجربه خواهید کرد.

روشنایی صفحه نمایشگر

روشنایی نمایشگر بر چه اصلی بررسی می شه؟ به میزان نوری که نمایشگر قادر به تولید است. به طور کلی هر چه روشنی نمایشگر بیشتر باشد، کاربر می تواند جزییات بیشتری از تصاویر را مشاهده کند و از همه مهم تر اینکه چشم ها محافظت می شوند. اگر دقت کرده باشید در سال های اخیر میزان روشنایی در صفحه نمایشگرهای گوشی بیشتر شده است، و تلفن های همراه در بیرون از خانه کاربرد بیشتری دارند، دلیل آن نیز میزان افزایش دید نمایشگرهای گوشی در زیر نور خورشید است. واحد اندازه گیری روشنایی نیت است و برخی از گوشی های پرچمدار مانند گلکسی S21 بیش از 1000 نیت را پشتیبانی می کنند. به این معنی که در یک اتاق تاریک همه چیز قابل مشاهده است. برعکس میزان روشنایی در گوشی اقتصادی بین 250 تا 300 نیت است.

کنتراست، تعیین مرز روشنایی و تاریکی

کنتراست جزییات تصاویر را به خوبی تشخیص می دهد. درحقیقت روشنایی و تاریکی را از یکدیگر تفکیک می کند. طبیعتا کنتراست بالا این تفاوت را به زیبایی نشان می دهد. مثلا وقتی بخواهید از آسمان زیبا و پرستاره شب عکس بگیرید، اگر کنتراست نمایشگر گوشی پایین باشد، تاریکی دیده نمی شود. بنابراین واجب است که نمایشگر رنگ سیاه تولید کند تا تمام قسمت های تصویر نمایش داده شود.  البته این موضوع را در نظر بگیرید که میزان روشنایی می تواند علت داغ شدن گوشی باشد. که خب دردسر های خودش را دارد که در مقالات دیگر در سایت لیپک به صورت کامل به آن پرداخته ایم.

تاریک سازی منطقه ایLocal dimming

این فناوری تکمیل کننده ویژگی کنتراست است. به این معنی که این فناوری قادر است نور پس زمینه LCD را به مناطق جداگانه تقسیم کند. مناطقی که نور فرستاده می شود LED ها هستند. و Local dimming در بخش های مورد نیاز با خاموش کردن یک LED سیاهی را با شدت بیشتری نمایش می دهد. و بخشی از صفحه را که به نور کمتری نیاز دارد، خاموش می کند. هر چه مناطق قابل کنترل بیشتر باشد، کیفیت تصاویر افزایش پیدا می کند، زیرا میزان نور صفحه نمایشگر با دقت بیشتری کنترل می شوند.

عمق یا بازتولید تعداد رنگ در نمایشگر

عمق بیت به تعداد رنگ ها در صفحه نمایشگر اشاره دارد. ویژگی عمق بیت این اطمینان را به شما می دهد که می توانید جزییات رنگ بیشتری را در نمایشگر مشاهده کنید. یک صفحه نمایشگر 8 بیتی را در نظر بگیرید. این نمایشگر می تواند  256 نوع از رنگ ها را بازتولید کند. اما یک نمایشگر 24 بیتی، 16 میلیون رنگ را نمایش می دهد. به طور کلی کاهش تعداد رنگ ها، بر روی کیفیت تصاویر تاثیر منفی خواهد گذاشت. فناوری عمق بیت، نمایشگر رنگی تر و هیجان انگیزتری به کاربر ارایه می دهد. بنابراین برای گیمرها یک ویژگی اساسی به شمار می رود.

محدوده  نمایش رنگ ها در نمایشگر

به طور کلی گاموت یا محدوده رنگی به  مجموعه رنگ هایی گفته می شود که انسان می تواند آن را مشاهده کند. این فناوری نشان می دهد که یک نمایشگر چقدر از پالت رنگی تصویر را می تواند بازتولید کند. طبیعتا یک صفحه نمایشگر با فناوری گاموت در قیمت گوشی تاثیر گذار خواهد بود.

HDR

فناوری HDR قول یک تصویر فوق العاده با طیف وسیعی از رنگ ها را به شما می دهند. به این معنی که نمایش تصاویر با طیف رنگی گسترده و با در نظر گرفتن جزییات تصویر در مناطق تاریک و روشن را به عهده می گیرند. اما نکته مهم این است که فناوری HDR این ویژگی را به طور یکسان نمایش می دهد یعنی شما تصاویر را در منطقه ای بیش از حد روشن یا تیره نخواهید دید. سه معیار اصلی فناوری HDR دارد، روشنایی، گستره رنگ های گاموت و نسبت کنتراست که براساس آن سنجیده می شود. به طور کلی گوشی هایی با فناوری HDR بین کاربران گوشی های هوشمند متداول است. لازم به ذکر است که گوشی های پرچمدار سامسونگ از کنتراست بالا، روشنایی و طیف رنگی وسیعی برخوردار هستند.

نمایشگرهای چند مانیتوری

همانطور که از اسم آن مشخصه، این نمایشگرها ابعادی بیش از اندازه استاندارد دارند. این نمایشگرها را به افرادی پیشنهاد میکنم  که به دنبال ابعادی بیش از 16:9 می گردند. نمایشگرهای عریض تجربه فوق العاده بازی های سه بعدی را به کاربر می دهند، همچنین تماشای فیلم در آن بسیار متفاوت خواهد بود.

چگونه یک نمایشگر با کیفیت انتخاب کنم؟

تا این جا به تمام ویژگی های ضروری نمایشگرهای گوشی اشاره کردم. بازار گوشی های هوشمند پر از انوع تکنولوژی های نمایشگرهای متعدد است و بهترین صفحه نمایش گوشی تنها براساس نیاز شما تعریف می شود. اگر یک گیمر حرفه ای هستید، قطعا باید دنبال نمایشگرهایی با نرخ تازه سازی بالا باشید و البته هیجان یک بازی در گرو یک نمایشگر بزرگ است و در نهایت انتخاب بین گیمرها شخصی می شود. اما اگر یک کاربر ساده هستید  و فقط کار شما با گوشی وب گردی و چک ایمیل است، پس شاید به ویژگی های خاصی برای نمایشگر نیاز نداشته باشید. قطعا می توانید بعد از اینکه هدف را مشخص کردید، نمایشگر مطابق خواسته تان خریداری کنید.

نمایشگرهای آینده: microLED

در میان تلویزیون‌ها، فناوری با سابقه طولانی همیشه miniLED بوده است – که شامل افزایش تعداد مناطق روشنایی در نور پس‌زمینه و در عین حال استفاده از پنل LCD است. زمزمه هایی شنیده می شود مبنی بر اینکه گوشی های هوشمند و ساعت های هوشمند به زودی به دنبال استفاده از فناوری microLED در دستگاه های خود خواهند بود، زیرا این فناوری با نمایشگرهای LCD/LED کاملاً متفاوت است زیرا دارای ویژگی های تصویری مشابه با OLED ها است.

یک نمایشگر microLED برای هر زیرپیکسل صفحه نمایش یک دیود ساطع کننده نور دارد – معمولاً مجموعه ای از دیودهای قرمز، سبز و آبی برای هر نقطه. این احتمال وجود دارد که از نوعی ماده معدنی مانند نیترید گالیم (GaN) استفاده کند.

با استفاده از فناوری نور ساطع کننده، نمایشگرهای microLED نیازی به استفاده از نور پس زمینه ندارند و هر پیکسل به صورت جداگانه “خاموش” می شود. نتیجه چشمگیر است: چشمان شما همان سطح کنتراست نمایشگرهای OLED را می بینند، بدون اینکه از خطر حفظ تصویر یا سوختن دیودهای ارگانیک رنج ببرند.

یکی دیگر از مزایای فناوری microLED پتانسیل نمایش تصاویر با سطوح روشنایی بالاتر و در عین حال بهره مندی از مصرف انرژی کمتر، ترکیب نقاط قوت هر دو پنل OLED و LCD است.

از سوی دیگر، استفاده از دیودهای متعدد برای هر پیکسل، چالشی را از نظر کوچک سازی اجزا ایجاد می کند. به عنوان مثال، وضوح Full HD کمی بیش از دو میلیون پیکسل (1920 در 1080 نقطه) دارد که به 6 میلیون LED میکروسکوپی با استفاده از ساختار سنتی RGB (قرمز، سبز و آبی) نیاز دارد.

این یکی از دلایلی است که توضیح می دهد که پذیرش چنین فناوری تا به امروز از نظر دامنه نسبتاً محدود باقی مانده است. شما آنها را عمدتاً در صفحه نمایش های بزرگ 75 تا 150 اینچی خواهید دید که وضوح 4K را فعال می کند (رزولوشن 3840 در 2160، که نزدیک به 8.3 میلیون پیکسل یا 24.8 میلیون زیرپیکسل RGB است). این تعداد زیادی پیکسل است که باید به آنها نگاه کرد!

چیز دیگری که باید مراقب آن بود قیمت آن است – 170 میلیون وون کره ای (حدود 150330 دلار آمریکا پس از تبدیل)، که مطمئناً برای یک صفحه نمایش 110 اینچی هزینه زیادی را به همراه دارد.

کدام بهتر است: LCD/LED یا AMOLED؟

هر فناوری مزایا و معایب خاص خود را دارد، اما در سال‌های اخیر، صفحه‌نمایش‌های OLED به ویژه با استفاده از این جزء در گوشی‌های هوشمند پرچم‌دار رده‌بالا برجسته شده‌اند. پس از عرضه آیفون X که جایگاه پنل های OLED را در بخش پریمیوم تثبیت کرد، محبوبیت بیشتری به دست آورد.
همانطور که قبلاً گفته شد، صفحه‌های OLED/AMOLED دارای مزیت سطح کنتراست متنوع هستند که ناشی از کنترل جداگانه روشنایی پیکسل‌ها است. یکی دیگر از نتایج این امر، بازتولید واقعی‌تر رنگ مشکی و همچنین مصرف کم انرژی در هنگام نمایش تصاویر تیره روی صفحه است – که به محبوبیت حالت‌های تاریک در تلفن‌های هوشمند نیز کمک کرده است.

از جنبه منفی، صفحه نمایش های OLED دارای هزینه تولید بالاتر و همچنین تعداد تامین کنندگان کمتری هستند – که تحت سلطه نمایشگرهای سامسونگ و ال جی کره جنوبی هستند، با BOE چین در جایگاه سوم و چند تولیدکننده چینی دیگر که تقاضای باقی مانده را در مقایسه با آن پر می کنند. به پنل های LCD
علاوه بر این، دیودهای ارگانیک که به صفحه نمایش های OLED نام خود را می دهند می توانند توانایی خود را در تغییر ویژگی های خود در طول زمان از دست بدهند و این زمانی اتفاق می افتد که همان تصویر برای مدت طولانی نمایش داده شود. این مشکل به عنوان “سوختن” شناخته می شود، زمانی که تنظیمات روشنایی بالاتر برای مدت زمان طولانی اعمال می شود خود را نشان می دهد.

در حالی که این یک امکان بسیار واقعی است، اما چیزی نیست که اکثر کاربران را تحت تاثیر قرار دهد، که اغلب Burning-in را با یک مشکل مشابه اشتباه می گیرند – حفظ تصویر، که موقتی است و معمولاً پس از چند دقیقه خود به خود برطرف می شود.
در مورد نمایشگرهای LCD، مزیت اصلی در هزینه ساخت پایین نهفته است، با ده ها بازیکن در بازار که قیمت رقابتی و حجم تولید بالا را ارائه می دهند. برخی از برندها به جای استفاده از پنل OLED مانند Xiaomi Mi 10T، از این ویژگی برای اولویت‌بندی برخی ویژگی‌ها – مانند نرخ تازه‌سازی بالاتر – استفاده کرده‌اند.

همچنین لازم به یادآوری است که مانند تقریباً همه انواع قطعات، صفحه نمایش های AMOLED و LCD با سطوح کیفیت و ویژگی های مختلف وجود دارد که می توان آنها را به روش های مختلف برای دستیابی به یک قیمت خاص ترکیب کرد. این یک بحث طولانی است، که حتی موضوع بحث داغ بین همکاران من، بن و راهول نیز بوده است.
تو چطور؟ آیا ترجیحی برای نوع نمایشگر خاصی دارید؟ آیا کلمات اختصاری مربوط به نمایشگرها را از دست داده ایم؟ نظر خود را در زیر بنویسید.

این مقاله در خرداد 1401 به روز شد

منبع: androidauthority

سوالات متداول در بهترین صفحه نمایش گوشی