بهترین پردازنده‌های لپ تاپ در سال 2025 براساس بنچمارک

بهترین پردازنده‌های لپ‌ تاپ آن‌هایی هستند که توانایی ترکیب سرعت و قدرت را در یک تراشه کوچک دارند. چه شما یک کامپیوتر رومیزی داشته باشید و چه یک لپ‌ تاپ، پردازنده یکی از مهم‌ترین مواردی است که در زمان خرید باید به آن توجه کنید. بنابراین اگر گیمری هستید که به دنبال بهترین پردازنده‌ها برای لپ‌ تاپ گیمینگ هستید یا اگر نیاز به ویرایش ویدیو و کارهای پردازش سنگینی دارید که توسط بهترین پردازنده‌ها قابل انجام است، این مقاله از مجله تکنولوژی لیپک می‌تواند به شما کمک کند. در این مقاله به معرفی بهترین پردازنده‌های لپ‌ تاپ و نسل‌ها و سری‌های آن‌ها در 2025 می‌پردازیم تا برترین مدل‌ها را از نظر عملکرد و سرعت به شما معرفی کنیم.

نحوه انتخاب بهترین پردازنده لپ تاپ

لپ‌ تاپ‌های امروزی از انواع مختلفی از پردازنده‌ها که توسط شرکت‌های AMD ،Intel ،Apple و Qualcomm تولید می‌شوند، بهره می‌برند. این گزینه‌ها به نظر بی‌پایان و پیچیده‌ هستند اما انتخاب یکی از آن‌ها به اندازه‌ای که فکر می‌کنید دشوار نیست، به شرطی که با چند نکته اساسی آشنا باشید. در صورت نیاز به اطلاعات کامل‌تر می‌توانید مقاله راهنمای خرید CPU کامپیوتر و لپ تاپ را نیز مطالعه کنید.

معماری پردازنده لپ تاپ

هر پردازنده بر مبنای یک طراحی بنیادی به نام معماری مجموعه دستورالعمل (instruction-set architecture) عمل می‌کند که چگونگی تفسیر کدهای کامپیوتری را مشخص می‌‌نماید. از آنجا که سیستم‌عامل‌ها و نرم‌افزارهای کاربردی به گونه‌ای نوشته شده‌اند که به‌طور بهینه و گاهی تنها بر روی یک معماری خاص اجرا شوند این موضوع احتمالاً مهم‌ترین عامل در انتخاب پردازنده بعدی شما خواهد بود.

به‌طور کلی پردازنده‌های مدرن لپ‌ تاپ از دو معماری اصلی Arm و x86 بهره می‌برند. معماری x86 که توسط اینتل در سال 1978 معرفی شد، بر بازار رایانه‌های شخصی تسلط دارد و رقابت اصلی در این حوزه بین اینتل و AMD برای کسب سهم بیشتر از بازار است. در مقابل تراشه‌های مبتنی بر معماری Arm توسط صدها شرکت مختلف تحت لیسانس شرکت بریتانیایی Arm Limited تولید می‌شوند که اکثریت سهام آن متعلق به سافت‌بانک است.

تراشه‌های Arm که در میلیون‌ها دستگاه از جمله تلفن‌های هوشمند و ابررایانه‌ها وجود دارند، پیش از ورود اپل به بازار کامپیوترهای شخصی کمتر دیده می‌شدند و عمدتاً محدود به کروم‌بوک‌ها و لپ‌ تاپ‌های ویندوزی بودند. اما اپل با معرفی پردازنده‌های M1 در اواخر 2020، این وضعیت را تغییر داد و توانست اینتل را کنار بگذارد. پذیرش این فناوری توسط اپل که در نسل‌های M2 و M3 ادامه دارد، به گسترش استفاده از این تراشه‌ها کمک کرده است.

اگر شما کاربر لپ تاپ اپل هستید، معماری پردازنده شما از قبل تعیین شده زیرا مک‌بوک‌ها به پردازنده‌های M2 یا M3 مجهز شده‌اند. اما سیستم‌عامل‌های ویندوز، کروم‌او‌اس و لینوکس با معماری‌های Arm و x86 سازگارند. هرچند برای دستگاه‌های ویندوزی جدید مانند Microsoft Surface Pro 9 SQ3 و Lenovo ThinkPad X13s Gen 1 توصیه می‌شود تا زمانی که برنامه‌های بیشتری برای معماری Arm توسعه یابند، از معماری x86 استفاده کنند.

همچنین نرم‌افزارهای نوشته شده برای معماری x86 می‌توانند با استفاده از لایه شبیه‌سازی بر روی تراشه‌های Arm اجرا شوند، اما این کار به کاهش سرعت عملکرد سیستم می‌‌انجامد. به‌علاوه پردازنده‌های Arm به‌ویژه از برند MediaTek در کروم‌بوک‌های اقتصادی عملکرد بهتری نسبت به پردازنده‌های اینتل و AMD در مدل‌های میان‌رده و پریمیوم دارند.

تعداد هسته و رشته

پردازنده‌های مرکزی لپ‌ تاپ‌های امروزی معمولاً دارای دو یا چند هسته فیزیکی هستند که هر کدام به‌عنوان یک مغز منطقی عمل می‌کنند. به‌طور کلی داشتن هسته‌های بیشتر بهتر است، اما در برخی شرایط نمی‌توان از همه آن‌ها استفاده کرد. یافتن یک لپ‌ تاپ مدرن با کمتر از چهار هسته پردازشی کار آسانی نیست. تراشه‌های چهار هسته‌ای حداقل مقدار استاندارد برای فعالیت‌های روزمره مانند مرور اینترنت، ویرایش متن و پخش ویدیو هستند. برای انجام کارهای سنگین‌تر، استفاده از پردازنده‌های شش، هشت یا حتی ده هسته‌ای گزینه بهتری خواهد بود.

هسته‌ها

تعداد هسته‌ها در پردازنده‌های اینتل و AMD متفاوت است، خصوصاً به‌دلیل تراشه‌های جدیدتر اینتل که شامل هسته‌های عملکرد و کارآمد می‌شود. همچنین اینتل به همراه جدیدترین تراشه‌های Meteor Lake Core Ultra، هسته‌های الکترونیکی کم‌توان (Low Power E-cores) را نیز معرفی کرده که برای بهینه‌سازی مصرف باتری و انجام وظایف کم‌مصرف طراحی شده‌اند.

برای برنامه‌های پردازشگر فشرده مانند ویرایش ویدیو و بازی توصیه می‌شود از پردازنده‌های شش یا هشت هسته‌ای AMD یا اینتل با حداقل شش هسته استفاده کنید. این پردازنده‌ها معمولاً در لپ‌ تاپ‌های متوسط و بزرگ‌تر با طراحی جمع‌و‌جور بکار می‌روند و نیاز به سیستم خنک‌کنندگی بیشتری دارند.

رشته‌ها

موضوع دیگری که باید به آن توجه کرد، تعداد رشته‌ها است. کامپیوترها معمولاً صدها یا هزاران رشته (وظایف یا کارهای فرعی) را مدیریت می‌کنند، هرچند که یک پردازنده تنها می‌تواند در هر لحظه بر روی تعداد محدودی از این رشته‌ها کار کند. این تعداد معمولاً برابر با تعداد رشته‌ها بوده که اغلب (اما نه همیشه) دو برابر تعداد هسته‌های پردازنده است.

در گذشته هسته‌های CPU تنها قادر به پردازش یک رشته در هر لحظه بودند. اما در حال حاضر بیشتر پردازنده‌ها از فناوری دوبرابر کردن رشته بهره‌مند هستند که به هر هسته این امکان را می‌دهد تا به‌طور همزمان روی دو رشته کار کند. برای مثال یک تراشه با هشت هسته می‌تواند 16 رشته را به‌صورت همزمان مدیریت کند. اینتل این فناوری را Hyper-Threading می‌نامد و اصطلاح عمومی‌تر برای آن چند رشته‌ای همزمان (SMT) است.

در نتیجه کاربرانی که با کارهای سنگین در زمینه تولید یا ویرایش محتواهای ویدیویی سروکار دارند، به دنبال توانایی پردازش ده‌ها یا حتی تعدادی بیشتری رشته هستند. به‌طور کلی در صورت برابر بودن سایر عوامل، یک CPU با هشت هسته بدون قابلیت چند رشته‌ای معمولاً عملکرد بهتری نسبت به یک CPU چهار هسته‌ای دارد. البته در دنیای سیلیکون‌ها عوامل دیگر به ندرت یکسان هستند و به‌همین دلیل انواع مختلفی از تراشه‌ها وجود دارد.

بیشتر بخوانید: پردازنده مرکزی یا CPU چیست؟

سرعت کلاک

فرکانس کاری یک CPU که به‌عنوان سرعت کلاک آن شناخته می‌شود، بر حسب مگاهرتز (MHz) یا معمولاً گیگاهرتز (GHz) اندازه‌گیری شده و نشان‌دهنده این است که پردازنده می‌تواند در هر ثانیه چند دستورالعمل یا عملیات پایه را انجام دهد. در واقع سرعت کلاک بالاتر معمولاً یک مزیت محسوب می‌شود اما هنگام مقایسه بین برندها یا تراشه‌های یک برند، وضعیت پیچیده می‌‌گردد. برخی پردازنده‌ها با وجود سرعت کلاک پایین‌تر، کارایی بیشتری دارند و می‌توانند همان تعداد دستورالعمل را پردازش کنند. با این حال در مقایسه تراشه‌ها در یک خط تولید خاص، سرعت کلاک اهمیت دارد.

پردازنده‌های امروزی حداقل دو سرعت کلاک متفاوت را معرفی می‌کنند که شامل یک سرعت پایه (حداقل) و یک سرعت تقویت (حداکثر) می‌شود. مقدار دوم به‌عنوان سرعت توربو شناخته می‌شود، زیرا اینتل از فناوری Turbo Boost برای توصیف این دوگانگی استفاده می‌کند. همچنین در هنگام پردازش بارهای کاری سبک، پردازنده با سرعت پایه خود کار می‌کند که معمولاً بین 1 گیگاهرتز تا 2 گیگاهرتز برای پردازنده‌های موبایل است.

اما زمانی که سیستم نیاز به سرعت بیشتری داشته باشد CPU موقتاً شتاب می‌‌گیرد و به فرکانس‌های بالایی مانند 3.5 تا 6 گیگاهرتز می‌رسد. پردازنده‌ها همیشه در حداکثر توان خود کار نمی‌کنند و افزایش سرعت کلاک به‌دلیل خطر گرم شدن دستگاه محدود می‌شود. در برخی موارد تنها یک هسته یا گروهی از هسته‌ها در حالت Overdrive فعالیت می‌کنند.

کلاک‌های تقویت پردازنده‌های لپ‌ تاپ معمولاً مشابه مدل‌های دسکتاپ هستند اما این سرعت‌ها به‌دلیل محدودیت‌های توان و حرارت به‌طور مداوم حفظ نمی‌شوند و کاهش می‌یابند. این پدیده که «گسیختگی» نامیده می‌شود، یک تدبیر ایمنی است که به پردازنده‌ها کمک می‌کند تا به جای آسیب دیدن در محدوده مشخصات خود عمل کنند.

توان طراحی حرارتی (TDP)

رتبه‌بندی توان CPU که به‌عنوان توان طراحی حرارتی (TDP) شناخته شده و به وات اندازه‌گیری می‌شود، معیاری مناسب برای ارزیابی عملکرد کلی آن است. این مقدار به طراحان کامپیوترهای شخصی کمک می‌کند تا انرژی حرارتی تولید شده توسط پردازنده را مدیریت و از گرم شدن بیش از حد آن جلوگیری نمایند.

توجه کنید که پردازنده‌های نسل دوازدهم تا چهاردهم اینتل و همچنین پردازنده‌های جدید Core Ultra Meteor Lake باعث ایجاد ابهام در اصطلاح قدرت پایه شده‌اند که در واقع معادل TDP است. در نتیجه برای ساده‌تر کردن خرید لپ‌ تاپ ما به عبارت کلی رتبه‌بندی قدرت پردازنده پایبندیم.

این امتیاز به‌طور قابل توجهی متفاوت است و از تنها چند وات (W) در باریک‌ترین و سبک‌ترین لپ‌ تاپ‌ها (مانند 15 وات در بسیاری از لپ‌ تاپ‌های فوق‌قابل حمل) تا 45 وات یا 65 وات در دستگاه‌های مخصوص بازی متغیر خواهد بود. انتخاب CPU لپ‌ تاپ بیشتر به توان آن بستگی دارد، اما هرچه وات بالاتر باشد، عملکرد نسبی آن نیز بهتر می‌شود.

مشخصات حرارتی نوت‌بوک‌ها به‌گونه‌ای طراحی شده‌ است که بتواند با کامپیوترهای رومیزی هرچند فقط برای مدت محدودی رقابت کند. نوت‌بوک‌های مجهز به تراشه‌های قوی معمولاً به خنک‌کننده‌های فعال نیاز دارند که شامل فن‌هایی برای کنترل دما می‌‌شود. در مقابل لپ‌ تاپ‌های دارای خنک‌کننده‌های غیرفعال و بدون فن به‌دلیل بی‌صدا بودن جذاب‌اند اما تنها برای پردازنده‌های کم‌مصرف مناسب هستند و کارایی چندانی در انجام کارهای سنگین مانند ویرایش ویدیو یا تحلیل داده‌های بزرگ ندارند.

هر دو شرکت AMD و Intel حرف H را در انتهای شماره مدل پردازنده‌های قدرتمند خود که در لپ‌ تاپ‌های بازی، مدل‌‌های حرفه‌ای و سایر جایگزین‌های دسکتاپ استفاده می‌شوند، درج می‌کنند. این پردازنده‌ها برای اجرای برنامه‌های سنگین و چندوظیفه‌ای پیچیده طراحی شده‌اند.

بیشتر بخوانید: بهترین پردازنده‌های گیم

حافظه پنهان کش

در حین بررسی مشخصات CPU با حافظه نهان پردازنده آشنا می‌شوید؛ این حافظه کوچک که معمولاً تنها چند مگابایت ظرفیت دارد از حافظه اصلی (RAM) که سرعت کمتری دارد، جدا شده است. حافظه نهان به CPU این امکان را می‌دهد که با فراهم کردن یک روش سریع برای دسترسی به داده‌ها به بهبود عملکرد خود کمک کند.

حافظه نهان بیشتر که اغلب بسته به نزدیکی آن به هسته اصلی پردازنده به کش سطح 1 تا سطح 3 (L1 تا L3) تقسیم می‌شود، به معنای عملکرد سریعتر است. هرچند می‌توانید با اطمینان از این ویژگی صرف‌نظر کنید. روزهایی که پردازنده‌ها با حافظه نهان کم برای عملکرد بهینه عرضه می‌شدند، به پایان رسیده است. ما تنها به این موضوع اشاره می‌کنیم زیرا یکی از معدود مشخصات پردازنده است که می‌توانید به راحتی نادیده بگیرید.

گرافیک یکپارچه روی تراشه

لپ‌ تاپ‌های مخصوص بازی و مدل‌های حرفه‌ای قابل حمل به واحدهای پردازش گرافیکی اختصاصی یا گسسته (GPU) نیاز دارند تا فرآیند رندرینگ دوبعدی یا سه‌بعدی را تسریع کنند. این در حالی است که دسکتاپ‌های پیشرفته به کارت‌های گرافیکی سری AMD Radeon RX ،Intel Arc یا Nvidia GeForce RTX که در اسلات‌های PCI Express روی مادربرد نصب شده‌اند، وابسته هستند.

از سوی دیگر لپ‌ تاپ‌هایی که برای کارهای اداری روزمره طراحی شده‌اند معمولاً به پردازنده‌های گرافیکی جداگانه نیازی ندارند. این دستگاه‌ها با استفاده از یک پردازنده گرافیکی یکپارچه (IGP) که بخشی از تراشه اصلی پردازنده است، وظیفه نمایش تصویر را انجام می‌دهند. بیشتر پردازنده‌های موبایل دارای سیلیکون IGP هستند که با نام‌هایی مانند AMD Radeon Graphics یا Intel Iris Xe Graphics شناخته می‌شوند.

برند Intel یا AMD

در این بخش می‌خواهیم به پردازنده‌های x86 تولید شده توسط AMD و Intel بپردازیم چرا که مک‌بوک‌های اپل به تراشه‌های مبتنی بر Arm این شرکت منتقل شده‌اند. (اگر به دنبال خرید یک مک‌بوک هستید، در هر مدل جدید، تراشه سری M اپل را دریافت خواهید کرد.)

در دهه 2010 اینتل با ارائه تراشه‌های سریع‌تر و کم‌مصرف‌تر بر بازار پردازنده‌های نوت‌بوک تسلط یافت و AMD را به لپ‌ تاپ‌های اقتصادی سطح پایه محدود کرد. اما AMD به عرصه بازگشته و این دو رقیب سرسخت از آن زمان تا سال 2020 برای کسب سهم بازار با یکدیگر رقابت کرده‌اند.

تراشه‌های نسل چهاردهم اینتل و AMD Ryzen 8000 به تازگی وارد بازار لپ‌ تاپ‌ها شده‌اند و هنوز نمی‌توان به طور قطعی درباره عملکرد آن‌ها صحبت کرد. در سال‌های گذشته هر دو شرکت با پردازنده‌های برتر سری HX خود عملکرد خوبی داشته‌اند. AMD همچنین توانسته است قدرت پردازش CPU موبایل خود را به نمایش بگذارد و در رقابت باقی بماند.

اینتل بدون شک حامی مدیران فناوری اطلاعات در شرکت‌ها و سازمان‌هایی است که به خرید ایمن تمایل دارند. این شرکت همچنین قابلیت‌های مدیریت و ویژگی‌های امنیتی پردازنده‌های مجهز به فناوری vPro خود را حفظ کرده که معمولاً در نسخه‌های لپ‌ تاپ‌های مخصوص کسب‌وکار و نه مدل‌های مصرفی ارائه می‌شود. با این حال حتی برندهای معتبر مانند ThinkPad لنوو و خطوط EliteBook HP نیز اکنون مدل‌هایی با پردازنده‌های AMD را در مجموعه خود دارند.

بیشتر بخوانید: مقایسه پردازنده‌های AMD و Intel

خطوط تولید اصلی برندهای AMD و Intel

AMD و Intel پردازنده‌های لپ‌ تاپ خود را با در نظر گرفتن تمامی مفاهیم کلیدی که پیش‌تر به آن‌ها پرداختیم، متمایز می‌کنند. با این حال بیشتر خریداران این محصولات را با برندهای معتبر خود می‌شناسند. در ادامه خطوط تولید اصلی این دو شرکت بر اساس بازار هدفشان معرفی شده است.

برای سال‌ها، اینتل پردازنده‌های لپ‌ تاپ و دسکتاپ خود را به ترتیب عملکرد صعودیشان با نام‌های عددی مبهم مانند Core i3، i5، i7 و i9 برچسب‌گذاری می‌کرد. اخیراً اینتل برچسب‌های خود را تغییر داده که در کوتاه‌مدت ممکن است باعث سردرگمی شود. اکنون Core i3 و Core 3 جدیدتر در رقابت با Ryzen 3 AMD قرار دارند. Core i5، Core 5 و Core Ultra 5 با Ryzen 5 رقابت می‌کنند، در حالی که Core i7 و i9 اینتل و همچنین Core 7، Core Ultra 7 و Core Ultra 9 در برابر Ryzen 7 و Ryzen 9 از AMD قرار گرفته‌اند.

در میان لپ‌ تاپ‌ها و کروم‌بوک‌های با قیمت چند صد دلار، تراشه‌های Athlon AMD با سری N و U اینتل به رقابت می‌پردازند. در طرف دیگر بازار اینتل تولید تراشه‌های Xeon مخصوص لپ‌ تاپ را متوقف کرده و به جای آن ویژگی‌های لپ تاپ‌های حرفه‌ای مانند پشتیبانی از حافظه کد تصحیح خطا (ECC) را به تراشه‌های Core با بالاترین سطح خود اضافه کرده است. تراشه‌های Core HX به منظور استفاده در دستگاه‌‌های Workstation طراحی شده‌اند و دارای قدرت بالاتر و خطوط PCI Express اضافی هستند.

پردازنده‌های میان‌رده خانواده‌های Core و Ryzen به‌ویژه مدل‌های Ryzen 5 و Core i5 بهترین ترکیب از عملکرد و ارزش را برای خریداران ارائه می‌دهند. این پردازنده‌ها با پشتیبانی از چندرشته‌ای در نسل‌های اخیر از مدل‌های قبلی قوی‌تر بوده و معمولاً قیمت کمتری نسبت به تراشه‌های با شماره 7 دارند.

کاربرانی که بودجه کافی دارند، به‌ویژه حرفه‌ای‌هایی که زمان برایشان ارزشمند است، معمولاً به پردازنده‌های Core i9، Core Ultra 9 یا Ryzen 9 روی می‌آورند. این پردازنده‌ها ممکن است بیش از نیاز بسیاری از کاربران دیگر باشد.

در جدول زیر پردازنده‌های بکار رفته در لپ تاپ‌های مختلف را براساس برند سازنده دسته‌بندی کرده‌ایم:

نسل‌ها و کد‌های نام پردازنده‌های لپ‌ تاپ

اینتل پیش از این پردازنده‌های خود را بر اساس نسل مشخص می‌کرد (برای نمونه، پردازنده‌های نسل دوازدهم با شماره 12 و تراشه‌های نسل سیزدهم با 13 شروع می‌شدند) اما با معرفی قطعات نسل چهاردهم، رویه نام‌گذاری را به‌‌صورت Core و Core Ultra و بدون اشاره به نسل مدل‌ها تغییر داد. در مقابل AMD همچنان نسل را در شماره مدل‌های خود لحاظ می‌کند. 

برای نمونه مشخصات پردازنده Ryzen 5 7640U به‌صورت زیر است:

آگاهی از نسل یا کد نام یک CPU می‌تواند به شناسایی زمان عرضه و مکان داده‌های عملکرد خاص آن کمک کند. این دو رقیب معمولاً هر 12 تا 18 ماه یک بار پردازنده‌های خود را به‌روزرسانی می‌کنند. بنابراین به‌جز زمانی که دلیلی مالی برای خرید لپ‌ تاپی با تراشه قدیمی‌تر دارید، پیشنهاد می‌کنیم جدیدترین نسل را انتخاب نمایید تا از پیشرفته‌ترین ویژگی‌ها و بیشترین عمر مفید پردازنده خود بهره‌مند شوید. 

در ادامه اطلاعات بیشتری درباره خطوط تولیدی تراشه‌ها ارائه خواهیم داد، اما در اینجا فهرستی از نام رمزهای CPU لپ‌ تاپ در پنج سال گذشته آورده شده است:

پردازنده‌های لپ‌ تاپ Intel: کدهای کلیدی (2020 تا کنون)

در صورت نیاز به اطلاعات بیشتر، مقاله بهترین پردازنده‌های اینتل را بخوانید.

پردازنده‌های لپ‌ تاپ AMD: کدهای کلیدی (2020 تا کنون)

در صورت نیاز به اطلاعات بیشتر، مقاله بهترین پردازنده‌های AMD را بخوانید.

سری پردازنده‌های کلیدی

شرکت‌های AMD و Intel پردازنده‌های خود را بر اساس رتبه‌بندی قدرت که تأثیر زیادی بر سرعت کلاک و عملکرد پردازنده دارد، دسته‌بندی می‌کنند. به‌طور کلی هرچه رتبه قدرت بالاتر باشد، سرعت کلاک نیز به‌ویژه در شرایط استفاده مداوم افزایش می‌یابد. هر دو تولیدکننده تراشه، مدل‌های خود را با بالاترین توان مصرفی که به معنای بالاترین کارایی است با پسوند H برای توان 45 وات معرفی می‌کنند. همچنین AMD از پسوند HX و اینتل از پسوندهای HX و HK برای تراشه‌هایی که قابلیت عملکرد بالای 45 وات را دارند و ویژگی‌های اورکلاک را برای دستگاه‌های بازی و ورک‌استیشن‌ها با عملکرد بسیار بالا ارائه می‌دهند، استفاده می‌کند. 

از سوی دیگر AMD پسوند HS را برای توان 35 وات در نظر گرفته و همچنین اینتل در سری Core Ultra خود پردازنده‌های کلاس H را معرفی کرده که می‌توانند تا 28 وات رتبه‌بندی شوند و جایگزینی برای تراشه‌های با پسوند P هستند. هرچند لپ‌ تاپ‌های دارای پردازنده‌های 45 وات از عملکرد بهتری نسبت به مدل‌های 28 وات بهره می‌برند اما ممکن است عمر باتری کمتری داشته باشند. در واقع پردازنده‌های 28 وات نمایانگر تعادلی بین پردازنده‌های پرمصرف و کم‌مصرف هستند.

در نهایت تراشه‌هایی که دارای کمترین رتبه‌بندی توان هستند، با پسوند U شناخته می‌شوند. این تراشه‌ها معمولاً برای 15 وات طراحی شده‌اند، اما می‌توانند به مقادیر کمتری نیز تنظیم شوند (معمولاً 10 وات برای AMD و 9 وات برای اینتل). همچنین این تراشه‌ها دارای فرکانس پایه پایینی بین 1 گیگاهرتز تا 2 گیگاهرتز هستند و قادرند فرکانس توربوی خود را تنها برای مدت زمان کوتاهی حفظ کنند. در مقابل تراشه‌های با توان بالاتر می‌توانند برای مدت طولانی‌تری در حالت فعال باقی بمانند. با این حال برای کارهایی که نیاز به استفاده از توان CPU تنها در چند ثانیه دارند، تراشه‌های با پسوند U و H عملکرد مشابهی ارائه می‌دهند.

تعداد هسته‌ها و رشته‌ها

همان‌طور که انتظار می‌رود، تعداد هسته‌ها و رشته‌های پردازنده‌های اینتل و AMD بسته به خط تولید و رتبه‌بندی TDP متفاوت است. در حالت کلی پردازنده‌های سری 7 و 9 معمولاً دارای تعداد هسته و رشته بیشتری نسبت به پردازنده‌های سری 3 و 5 هستند.

تعداد هسته‌ها معمولاً با افزایش قدرت پردازش افزایش می‌یابد. تراشه‌های سری U اینتل دارای حداکثر 12 هسته هستند، در حالی که AMD تا 8 هسته را ارائه می‌دهد. تعداد رشته‌ها نیز متفاوت است، تمامی هسته‌های AMD Ryzen از قابلیت چندرشته‌ای (multithreading) پشتیبانی می‌کنند، در حالی که هسته‌های E و LPE اینتل این ویژگی را ندارند. برای مثال تراشه Core Ultra 7 155H اینتل شامل شش هسته با عملکرد بالا، هشت هسته کارآمد و دو هسته کم‌مصرف می‌شود که در مجموع از 22 رشته پشتیبانی می‌کند. در عین حال سری N اینتل و برخی از تراشه‌های قدیمی‌تر AMD Ryzen 3 قادر به پشتیبانی از قابلیت چندرشته‌ای نیستند.

لیست 30 پردازنده برتر لپ تاپ

با مطالعه جدول زیر می‌توانید برترین پردازنده‌های طراحی شده برای لپ‌ تاپ‌ها و دستگاه‌های قابل حمل از نظر عملکرد و امکانات با یکدیگر مقایسه کنید.

سؤالات متداول

خبر خوب اینکه با وجود تنوع و پیچیدگی بی‌سابقه پردازنده‌ها، اکنون زمان مناسبی برای خرید لپ تاپ محسوب می‌شود. مدل‌های 500 دلار و بالاتر دارای پردازنده‌های کارآمد برای کارهای روزمره هستند و برای نیازهای خاص مانند بازی و تولید محتوا، گزینه‌های متنوعی از AMD، Intel و Apple وجود دارد.

• اگر شما قصد خرید یک لپ‌ تاپ اپل را دارید انتخاب شما مشخص است، زیرا اپل چند سال پیش به‌دلیل پردازنده‌های Arm، اینتل را کنار گذاشت. همچنین مک‌بوک‌های M2 و M3 با دستگاه‌های ویندوزی رقابت کرده، معمولاً از نظر عمر باتری برتری دارند و در برنامه‌های تخصصی سریع‌تر عمل می‌کنند. مک‌بوک پرو 16 اینچی با پردازنده M3 Max به‌عنوان سریع‌ترین لپ‌ تاپ حال حاضر شناخته می‌شود.
• از سوی دیگر خریداران لپ‌ تاپ‌های Windows و ChromeOS اکنون به همراه چند تراشه Arm گزینه‌های بیشتری برای انتخاب پردازنده‌های AMD و Intel دارند. ‌کروم‌بوک‌های اقتصادی معمولاً تجربه‌ای نرم و روان ارائه می‌دهند، اما مدل‌های مبتنی بر Arm نسبت به x86 کندتر هستند. همچنین Chromebook Plus جدید گوگل که در اواخر 2023 معرفی شد، نیاز به تراشه‌های اینتل یا AMD دارد. برای انتخاب Chromebook با پردازنده AMD بهتر است از تراشه‌های جدید Ryzen C استفاده کرده و از تراشه‌های قدیمی سری A پرهیز نمایید. به‌علاوه پردازنده‌های سری Intel Core عملکرد بهتری نسبت به تراشه‌های قدیمی‌تر مانند سری N، U، Pentium یا Celeron در ChromeOS دارند.

بهترین پردازنده لپ تاپ در سال 2025 کدام است؟

بهترین پردازنده‌های لپ‌ تاپ در سال 2025 شامل Intel Core i9 نسل 14 و AMD Ryzen 9 8000 می‌شود. این پردازنده‌ها با توان پردازشی بالا و ویژگی‌های پیشرفته‌ای نظیر تعداد هسته‌های بیشتر و بهینه‌سازی مصرف انرژی گزینه‌هایی عالی برای کاربران حرفه‌ای به شمار می‌روند.

چه پردازنده‌ای برای بازی مناسب‌تر است؟

برای عملکرد گیمینگ پردازنده‌های AMD Ryzen 7 و Intel Core i7 گزینه‌های مناسبی هستند. این پردازنده‌ها با قابلیت پردازش همزمان چندین وظیفه و پشتیبانی از فناوری‌های نوین، تجربه‌ای بهتر از بازی را فراهم می‌کنند.

آیا پردازنده‌های AMD بهتر از Intel هستند؟

هر دو برند AMD و Intel ویژگی‌ها و نقاط ضعفی دارند. AMD معمولاً در زمینه چندوظیفه‌ای و قیمت مناسب‌تر عمل می‌کند، در حالی که Intel در عملکرد تک هسته‌ای و بهینه‌سازی مصرف انرژی برتری دارد. انتخاب بین این دو به نیازهای شما بستگی دارد.

آیا پردازنده‌های چندهسته‌ای بهتر از تک‌هسته‌ای هستند؟

بله، پردازنده‌های چندهسته‌ای به‌طور کلی عملکرد بهتری نسبت به پردازنده‌های تک‌هسته‌ای دارند، زیرا قادرند چندین وظیفه را همزمان انجام دهند. این نوع پردازش برای فعالیت‌های سنگینی مانند ویرایش ویدیو، طراحی سه‌بعدی و بازی‌ها مناسب‌تر است.

چطور می‌توانم پردازنده مناسب برای لپ تاپ خود را انتخاب کنم؟

هنگام انتخاب پردازنده، ابتدا باید نیازهای خود را تعیین کنید. برای فعالیت‌های روزمره و مرور وب، پردازنده‌های میان‌رده مناسب هستند اما برای کارهای سنگین مانند بازی یا ویرایش ویدیو، استفاده از پردازنده‌های قوی‌تر با هسته‌های بیشتر پیشنهاد می‌شود.

آیا می‌توان پردازنده لپ تاپ را ارتقاء داد؟

در بیشتر لپ‌ تاپ‌ها، پردازنده به‌صورت لحیم شده به مادربرد متصل شده و امکان ارتقای آن وجود ندارد. به‌همین دلیل انتخاب پردازنده مناسب در زمان خرید لپ‌ تاپ از اهمیت بالایی برخوردار است.

منابع: pcmag.com | cpubenchmark.net