دانشمندان روش جدیدی را برای استفاده از DNA به‌عنوان رسانه‌ای برای ذخیره‌سازی داده‌ها معرفی کرده‌اند. این روش می‌تواند زمان و هزینه ذخیره‌سازی روی این ماده بیولوژیکی را به‌طور چشمگیری کاهش دهد. در این روش جدید از توانایی بالای DNA در حفظ اطلاعات استفاده می‌شود و این ماده را به یک رسانه ذخیره‌سازی بسیار چگال و پایدار تبدیل می‌کند.
از مدت‌ها پیش، پژوهشگران معتقد بودند که DNA به‌عنوان حامل دستورالعمل‌های ژنتیکی موجودات زنده می‌تواند برای ذخیره‌سازی داده‌ها مورد استفاده قرار گیرد. اکنون و پیشرفت‌های اخیر این ایده به واقعیت نزدیک‌تر شده است. به‌طور تئوری یک گرم DNA می‌تواند ۲۱۵۰۰۰ ترابایت داده را ذخیره کند. ظرفیتی که دانشمندان را ترغیب به یافتن راه‌های تبدیل DNA به بخشی از یک سیستم ذخیره‌سازی کاربردی کرده است.
در گذشته دانشمندان تلاش‌های مختلفی برای ثبت داده‌ها درون DNA موجودات زنده انجام داده بودند اما این روش‌ها به‌دلیل نیاز به فرآیندهای پیچیده و پرهزینه، کم‌تر عملی شدند. اخیراً، با استفاده از تکنیک متیلاسیون که یکی از روش‌های تغییرات اپی‌ژنتیک DNA بوده پیشرفت‌های جدیدی حاصل شده است.
در مقاله‌ای از مجله نیچر، چنگ ژانگ استاد دانشگاه پکن و تیمش روش نوآورانه‌ای را معرفی کرده‌اند. در این روش داده‌ها را به‌صورت «اپی‌بیت» رمزنگاری می‌کنند. این تکنیک توانسته بدون نیاز به سنتز، داده‌هایی مثل تصاویر را به‌صورت دقیق ذخیره و بازیابی کند. این رویکرد جدید، سرعت و دقت ذخیره‌سازی را بهبود بخشیده است.
پژوهشگران علوم کامپیوتر دانشگاه واشنگتن، کارینا ایمبورگیا و جف نیوالا در بررسی این فناوری تاکید کرده‌اند که این روش «گامی نو در ذخیره‌سازی DNA» است. همچنین می‌تواند محدودیت‌های زمانی و هزینه‌ای روش‌های پیشین را کاهش دهد. همین‌طور آن‌ها پلتفرمی به‌نام iDNAdrive را توسعه داده‌اند که امکان رمزگذاری ۵۰۰۰ بیت داده متنی را فراهم می‌کند.
با وجود دستاوردهای ذکر شده چالش‌هایی نیز در این مسیر باقی است. برای مثال سرعت ثبت داده‌ها در این روش ۴۰ بیت در ثانیه است، در حالی‌که یک SSD امروزی می‌تواند داده‌ها را با سرعت ۲۰۰ تا ۵۵۰ مگابایت بر ثانیه ذخیره کند. به‌علاوه تکنیک‌های موجود برای ساخت RAM که به دسترسی تصادفی به داده‌ها نیاز دارد، همچنان ناکارآمد است.
هنوز این فناوری در مقایسه با روش‌های ذخیره‌سازی رایج گران‌تر است. با این حال پژوهشگران امیدوارند که با بهینه‌سازی و خودکارسازی بیشتر بتوانند هزینه‌ها را کاهش دهند. آن‌ها در تلاش‌اند تا DNA را به‌عنوان یک رسانه ذخیره‌سازی مولکولی عملی به کار بگیرند.
