فناوری NFC در گوشی نسبت به فناوری قدیمی‌تر شناسایی فرکانس رادیویی (RFID) تکامل‌یافته‌تر است. کلمه‌ی NFC مخفف Near Field Communication و به معنی ارتباط میدانی نزدیک است و به گوشی‌ها، تبلت‌ها، لپ‌تاپ‌ها و سایر دستگاه‌ها اجازه می‌دهدد تا داده‌ها را به راحتی با سایر دستگاه‌های مجهز به NFC به اشتراک بگذارند. در حال حاضر عمده کاربرد NFC در گوشی‌های هوشمند مربوط به پرداخت محدود است اما در این مقاله اطلاعات بسیار کامل‌تری از این فناوری ارائه کرده‌ایم. برای مشاهده قیمت گوشی می‌توانید برروی لینک زیر کلیک کنید.
فناوری Near Field Communication (NFC) به کاربران امکان می‌دهد تا تراکنش‌های پولی ایمن انجام دهند، محتوای دیجیتال را مبادله و دستگاه‌های الکترونیکی را با یک لمس به یکدیگر متصل کنند. انتقال NFC بُرد کوتاهی دارد (تا 4 سانتی‌متر) و برای استفاده، دستگاه‌ها باید به یکدیگر نزدیک باشند (همچون تصویر زیر).
NFC فناوری کارت‌های بدون تماس است و رایج‌ترین استفاده از در گوشی هوشمند، پرداخت آسان با Samsung Pay است. همچنین می‌توان از NFC برای اتصال سریع با دستگاه‌های بی‌سیم و انتقال داده با Android Beam نیز استفاده کرد. NFC به شما امکان می‌دهد حجم کوچکی از داده‌ها را بین یک برچسب یا تگ NFC و یک دستگاه مجهز به اندروید یا بین دو دستگاه اندرویدی به اشتراک بگذارید.
اکثر کاربران شعاع کوچک NFC را یک مزیت امنیتی بزرگ می‌دانند. این ویژگی، یکی از دلایلی است که NFC به عنوان جایگزینی ایمن برای کارت‌های اعتباری مطرح شده است. با این حال این فناوری را می‌توانیم برای چیزی بیشتر از پرداخت استفاده کنیم. NFC می‌تواند داده‌هایی مثل ویدیو، تصاویر، اطلاعات تماس و … را بین دو دستگاه دارای NFC منتقل کند.
برای فعال شدن این فناوری به دو دستگاه نیاز داریم. دستگاه اول از نوع فعال (Active) و دستگاه دوم از نوع انفعالی (Passive) است. گوشی و تبلت می‌توانند در نقش فعال و انفعالی (فرستنده و گیرنده) استفاده شوند.
فناوری NFC برخلاف فناوری بلوتوث برای انتقال داده‌ها به پیکربندی شدن دستگاه‌ها توسط افراد نیاز ندارد. هنگامی که دستگاه NFC دوم به محدوده 4 الی 5 سانتی‌متری دستگاه اول وارد شود، اتصال NFC به طور خودکار شروع می‌شود. هنگامی که دو دستگاه در محدوده قرار می‌گیرند، فوراً با هم ارتباط برقرار کرده و پیام‌هایی را برای کاربر ارسال می‌کنند.
فناوری NFC در زمان اتصال دستگاه‌ها به یکدیگر نسبت به بلوتوث بهبود چشم‌گیری داشته است. فناوری NFC در وسایل حمل و نقل جهانی در حال بهبود است و سرعت عمل آن نیز روزبه‌روز بیشتر می‌شود. مترو و اتوبوس‌هایی که از فناوری NFC استفاده می‌کنند توانسته‌اند در زمان مسافران خود برای پرداخت بلیط صرفه‌جویی کنند. به طور کلی این فناوری هنوز در سراسر جهان فراگیر نشده اما تعداد دستگاه‌هایی که از فناوری NFC استفاده می‌کنند در حال افزایش است.
بیشتر بخوانید: فناوری GPS چیست؟
پذیرش فناوری NFC در سال‌های اخیر به طور قابل توجهی بهبود یافته است. در ادامه چند مورد از کاربردهای فناوری NFC را با هم بررسی می‌کنیم.
با انتشار اندروید Ice Cream Sandwich در سال 2011، گوگل Android Beam را معرفی کرد. این ویژگی به کاربران امکان می‌دهد که با نزدیک کردن دستگاه‌های دارای NFC به یکدیگر و سپس تایید درخواست انتقال، هر محتوا یا داده‌ای را منتقل کنند (Android Beam به نفع Nearby Share که به‌جای آن از فناوری‌های بلوتوث و Wi-Fi Direct استفاده می‌کند، کنار گذاشته شد).
بسیاری از بلندگوها و هدفون‌های بی‌سیم از فناوری NFC برای تبادل اطلاعات و پیکربندی با گوشی هوشمند استفاده می‌کنند. برخی از دوربین‌ها نیز از آن برای راه‌اندازی سریع اتصال Wi-Fi Direct برای انتقال آسان عکس و فیلم بهره می‌برند.
Samsung Pay ،Google Pay و Apple Pay همگی از تراشه NFC در سنسورهای گوشی برای پرداخت‌های بدون تماس استفاده می‌کنند. اکثر کارت‌های اعتباری بین‌المللی دارای یک برچسب NFC هستند و برنامه‌های پرداخت اپل، گوگل و سامسونگ از آنها استفاده می‌کند. با نزدیک کردن گوشی به کارتخوان، انتقال وجه با NFC انجام خواهد شد.
تراشه‌ی NFC
گرچه هنوز فناوری NFC در ایران قابل استفاده نیست اما برای روشن یا خاموش کردن آن در گوشی‌های سامسونگ می‌توانید به روش‌های زیر عمل کنید:
در بخش Setting گوشی، به Connections رفته و سوئیچ NFC and contactless payments را فعال کنید.
برای انتخاب سرویس پرداخت، پس از فعالسازی NFC مطابق روش بالا، روی Contactless payments کلیک کرده و Samsung Pay یا Google Pay را انتخاب نمایید.
همچنین می‌توانید با پایین کشیدن صفحه گوشی و دسترسی به تنظیمات سریع، گزینه NFC را پیدا کرده و روشن/خاموش کنید.
به جز کاربرد فناوری NFC در انتقال فایل و پرداخت وجه، علاقه‌مندان به موسیقی با استفاده از آن می‌توانند دستگاه خود را به سرعت از طریق NFC به بلندگوها متصل کنند؛ همچنین می‌توان با ضربه زدن روی تلفن خود وارد حساب کامپیوتر خود شوند، قفل درب ماشین خود را باز کنند یا آمار سلامت و تناسب اندام را پیگیری کنند. در آینده امکان استفاده از تراشه‌ی NFC در بدن انسان به جای گوشی همراه نیز وجود خواهد داشت.
NFC یک فناوری بسیار ایمن و با بُرد کوتاه است که برای برنامه‌هایی که دستگاه‌ها باید در مجاورت یکدیگر باشند ایده‌آل است. از سوی دیگر، بلوتوث یک فناوری کمتر امن و با بُرد طولانی‌تر است که برای برنامه‌هایی ایده‌آل است که دستگاه‌ها باید بتوانند در فاصله مکانی بیشتر ارتباط برقرار کنند.
در حالی که فناوری RFID می‌تواند برای دریافت و ارسال امواج رادیویی در فواصل 100 متری یا بیشتر استفاده شود، NFC در بهترین حالت به بیش از 20 سانتی‌متر نمی‌رسد. در عمل اما برد NFC بیشتر از 0 تا 5 سانتی‌متر است.
NFC در مقایسه با چیزی مانند کد QR در زمان صرفه‌جویی می‌کند. NFC می‌تواند فرآیند جفت شدن را نسبت به بلوتوث یا وای‌فای را سرعت بدهد تا با یک لمس گوشی، دو دستگاه به طور خودکار جفت شوند. روش انتقال داده‌های بی‌سیم با NFC به تلفن‌های هوشمند، لپ تاپ‌ها، تبلت‌ها و سایر دستگاه‌ها اجازه می‌دهد در صورت نزدیکی به یکدیگر، داده‌ها را به اشتراک بگذارند. فناوری NFC پرداخت‌های بدون تماس از طریق کیف پول‌های تلفن همراه مانند Apple Pay و Google Pay و همچنین کارت‌های بدون تماس را نیز انجام می‌دهد.
NFC می‌تواند بسیاری از برنامه‌ها مانند پرداخت‌های بدون تماس، کارت‌های هوشمند، هویت دیجیتال و اشتراک‌گذاری یک‌به‌یک را فعال کند. به همین دلیل روشن بودن NFC نیز انرژی باتری را مصرف می‌کند و ممکن است بر عملکرد سایر بخش‌های بی‌سیم گوشی هم تأثیر بگذارد.
بله. NFC Tools یک اپلیکیشن موبایل برای iOS و اندروید است که می‌توان از گوگل‌پلی و اپ‌استور در دو نسخه رایگان و حرفه‌ای دانلود کرد.
منابع: android.com | samsung.com