عینکهای واقعیت مجازی، در دنیای امروز به‌عنوان نمادی از پیشرفت در عرصه تکنولوژی مجازی شناخته می‌شوند. این گجت‌های پیشرفته – که مرز بین واقعیت و فضای دیجیتال را محو می‌کنند – تجربه‌ای شگفت‌انگیز از واقعیت افزوده را به ارمغان می‌آورند.
گوگل، پیشتاز در عرصه نوآوری‌های دیجیتال با رونمایی از گوگل گلس در سال 2013، مسیری جدید را در این حوزه هموار ساخت و با وجود چالش‌هایی که با آن روبرو شد، درس‌های ارزشمندی را به جامعه تکنولوژی ارائه داد. از آن پس، شرکت‌های متعددی در این عرصه قدم گذاشته و دستاوردهای بزرگی را کسب کردند. در این مقاله از مجله تکنولوژی لیپک، انواع مختلف عینکهای واقعیت مجازی، ویژگی‌ها و عملکردهای آن‌ها و همچنین برنامه‌هایی را که در نحوه تعامل ما با فناوری متحول شده‌اند، مرور خواهیم کرد. اگر علاقه‌مند به دانستن همه چیز در مورد عینک واقعیت مجازی هستید، تا پایان این مطلب با ما همراه باشید.
فناوری واقعیت مجازی (VR) به کاربران این امکان را میدهد تا خود را در یک محیط مصنوعی و کامپیوتری غوطه‌ور کنند و در زمان واقعی با آن تعامل داشته باشند. VR می‌تواند تجربه‌ای همه‌جانبه و تعاملی ارائه دهد که کاربران را قادر می‌سازد مفاهیم پیچیده را تجسم و درک، تجربیات انسانی را شبیه‌سازی و جهان‌های مجازی را کشف کنند. واقعیت مجازی به هیچ‌وجه محدود به یک فضای واحد نمی‌شود. در واقع، می‌توان از آن برای اتصال کل جهان استفاده کرد.
تاریخچه واقعیت مجازی به دهه 1960 برمی‌گردد، زمانی که دانشمند کامپیوتر، ایوان ساترلند نمونه اولیه نمایشگر نصب شده روی سر (HMD) را ساخت؛ دستگاهی که می‌توانست گرافیک‌‌های ابتدای وایرفریم را نمایش دهد. از آن زمان، فناوری VR با توسعه نمایشگرهای پیچیده‌تر، ردیابی حرکت و سیستم‌های بازخورد لمسی به طور قابل توجهی پیشرفت کرده است. امروزه اصطلاحات مختلفی برای ایجاد واقعیت‌های دیجیتالی وجود دارد؛ واقعیت افزوده (AR)، واقعیت مجازی (VR) و واقعیت ترکیبی (MR) سه موردی هستند که اغلب به جای یکدیگر استفاده می‌شوند، اما در واقع فناوری‌هایی متمایز هستند.
در ادامه می‌خواهیم عینکهای واقعیت مجازی را به‌عنوان یکی از محبوب‌ترین و فراگیرترین انواع این فناوری‌ها معرفی کنیم.
عینکهای واقعیت مجازی ابتدا توسط نیروهای مسلح برای شبیه‌سازی محیط‌های جنگی به کار می‌رفتند و به مرور به ابزاری عمومی برای تفریح و بازی تبدیل شدند. این دستگاه‌ها، که زمانی تنها در اختیار متخصصان بودند، حالا به شکل هدست‌هایی سبک و قابل حمل درآمده‌اند و در هر فروشگاهی یافت می‌شوند.
عینکهای VR با تمرکز بر ایجاد تجربه‌ای غنی و واقع‌گرایانه برای گیمرها و علاقه‌مندان به سرگرمی‌های دیجیتالی طراحی شده‌اند. از همین‌رو، در برخی از مدل‌ها تمام صورت را می‌پوشانند، یا روی ناحیه چشم و بخش‌هایی از گوش قرار می‌گیرند تا صدا و تصویر را به‌طور همزمان منتقل کنند و در برخی دیگر، دارای بلندگوهای داخلی هستند و فضایی برای استفاده از هدفون‌های جداگانه دارند.
این دستگاه‌ها اغلب از جنس پلاستیک ساخته می‌شوند و در طیف گسترده‌ای از رنگ‌ها و طرح‌ها موجودند.
هدف اصلی ساخت و استفاده از عینکهای واقعیت مجازی، اتصال بی‌سیم به گوشی‌های همراه و سایر وسایل الکترونیکی است تا کاربران بتوانند بدون دخالت دست از امکانات متنوع آن استفاده کنند و محتوای مجازی را مستقیماً در برابر چشمانشان مشاهده نمایند.
همه دستگاه‌های VR با وجود کارکردهای متفاوت، رویکرد مشترکی دارند و از حرکت سر همراه با تصاویر استریوسکوپی برای ارسال تصاویر و صداها به چشم و گوش شما استفاده می‌کنند.
یادگیری نحوه استفاده از عینک واقعیت مجازی ساده است. اکثر بازی‌ها یا برنامه‌ها با دستورالعمل‌هایی در مورد روش استفاده از آن‌ها در محیط مجازی ارائه می‌شوند. در نتیجه حتی کسانی که تجربه واقعیت مجازی ندارند نیز می‌توانند در کم‌ترین زمان بازی را شروع کنند. تنها مهارت مورد نیاز برای استفاده از عینکهای VR در بازی یا برنامه است، نه در استفاده از عینک.
به‌صورت خلاصه کاربردهای عینک واقعیت مجازی شامل موارد زیر می‌شود:
از بازی‌های اکشن گرفته تا تجربه‌های تعاملی، VR راه جدیدی برای لذت بردن از سرگرمی را ارائه میدهد.
واقعیت مجازی با ارائه تجربیات عملی و جلوگیری از تکرار آزمایش‌های دشوار، تا حد زیادی هزینه‌های مالی و جانی را کاهش میدهد و سبب صرفه‌جویی در زمان می‌شود.
VR می‌تواند برای کمک به تشخیص و درمان بیماری‌ها در رشته پزشکی استفاده شود.
با VR می‌توان مشتریان را به توری مجازی از یک ملک یا ساختمان برد و به آن‌ها کمک کرد تا فضا را به‌صورت سه‌بعدی تجسم کنند و تصمیمات آگاهانه بگیرند.
واقعیت مجازی به مسافران این امکان را میدهد تا قبل از رزرو سفر، مکان‌های دیدنی و مقاصد مورد نظرشان را کشف و تجربه کنند.
همچنین VR می‌تواند با ایجاد تجربیات همه‌جانبه و تعامل با مصرف‌کنندگان، به شناخته‌‌تر شدن یک برند کمک کند.
هنرمندان از واقعیت مجازی برای خلق آثار هنری و تجربیات فراگیر استفاده می‌کنند و به بینندگان راه‌های جدیدی برای تعامل با هنر ارائه می‌دهند. موزه‌ها و گالری‌ها نیز از VR برای ایجاد تورهای مجازی و نمایشگاه‌های تعاملی استفاده کرده‌اند.
سازندگان خودرو از VR در طراحی، شبیه‌سازی و آزمایش خودرو استفاده می‌کنند. مهندسان و طراحان می توانند طراحی و عملکرد یک خودرو را قبل از ساخت آن تحلیل و تجربه کنند.
عینکهای واقعیت مجازی، به منظور ارائه تجربه‌ای هم‌سطح با دستگاه‌های پیشرفته امروزی نظیر گوشی‌های هوشمند، باید از قابلیت‌های کنترلی آسان و همچنین تجهیزات حسگری متنوع بهره‌مند باشند تا بتوانند خروجی‌های دیداری و شنیداری باکیفیتی را ارائه دهند. در این بخش نگاهی به جنبه‌های مفید و نحوه عملکرد عینکهای هوشمند می‌اندازیم.
شامل یک یا دو صفحه‌نمایش می‌شود که تصاویر استریوسکوپی را نمایش میدهد. تصاویر استریوسکوپی نسخه‌های کمی متفاوت از یک تصویر را برای هر چشم نشان میدهد تا با ایجاد جلوه‌ای سه‌بعدی، توهم عمق و فضا را ایجاد کند.
لنزها با متمرکز کردن چشم‌ها بر روی تصاویر، محیط مجازی سه‌بعدی را واقعی‌تر جلوه می‌دهند. همچنین به بزرگ‌نمایی تصویر کمک می‌کنند و میدان دید کاربر را برای تجربه‌ای فراگیرتر پوشش می‌دهند.
بسیاری از عینک‌ها برای ردیابی حرکات دست و انگشتان، به کنترلرهای دستی یا دستکش‌ها مجهز شده‌اند. برخی نیز از دستورات صوتی، ردیابی چشم و حتی تمام بدن برای تجربه تعاملی‌تر پشتیبانی می‌کنند.
هدست‌ها اغلب دارای هدفون‌های داخلی یا هدفون‌هایی هستند که صدای فضایی را با تقلید از نحوه شنیده شدن صداهای محیط توسط کاربر ارائه می‌دهند. بنابراین کاربر می‌تواند صداها را به گونه‌ای تجربه کند که گویی از جهات و فواصل خاصی در فضای مجازی می‌آیند.
هدست‌های خوب به خصوص برای استفاده طولانی‌مدت، باید طراحی راحتی داشته باشند. تسمه‌های قابل تنظیم، بالشتک و توزیع متعادل وزن، عینک‌ها را به بهترین شکل با بدن سازگار می‌کنند.
مطالعات نشان میدهد که چشم انسان می‌تواند تصاویر را تا فرکانس 75 هرتز تشخیص دهد. اکثر هدست‌های واقعیت مجازی بیش از 90 هرتز را ارائه می‌کنند؛ نرخ نوسازی بالاتر منجر به تجربه ویدیویی روان‌تر می‌شود، با این حال، نرخ تجدید بسیار بالا نیز انرژی و قدرت پردازش بیشتری را مصرف می‌کند (برای اطلاعات بیشترريال مقاله نرخ نوسازی تصویر یا ریفرش ریت را مطالعه کنید).
عینکهای واقعیت مجازی معمولاً از روش‌های استریوسکوپی و ردیابی حرکات برای راه‌اندازی فعالیت‌ها و ایجاد فضای سه‌بعدی استفاده می‌کنند که در زیر به صورت جداگانه نحوه کار هر کدام را توضیح داده‌ایم.
این عینک‌ها با استفاده از دو عدسی چشمی، دو تصویر جداگانه را به چشم‌های ما نمایش می‌دهند که هر کدام از یک زاویه متفاوت گرفته شده‌اند. وقتی این دو تصویر در مغز ما ترکیب می‌شوند، تصویری سه‌بعدی ایجاد می‌کنند که این امر به ما احساس عمق و فضای واقعی میدهد. این فرآیند، که به آن اختلاف منظر گفته می‌شود، اساساً همان روشی است که چشم‌های ما به صورت طبیعی برای درک عمق از آن استفاده می‌کنند.
برای مثال، اگر کاربر از واقعیت مجازی برای معماری استفاده کند، قادر خواهد بود یک ساختمان تولید شده توسط کامپیوتر را از زوایای مختلف و حتی از دید یک پرنده مشاهده نماید.
هدست‌های واقعیت مجازی می‌توانند شامل سنسورهای مختلفی مانند ژیروسکوپ (برای ردیابی جهت‌‌ها)، شتاب‌سنج (برای حرکت) و دوربین (برای تشخیص حرکات دست کاربر و محیط اطراف) باشند. این سنسورها حرکات سر کاربر را ردیابی کرده و تصویر را مطابق با آن تنظیم می‌کنند تا محیط مجازی با حرکات فیزیکی همسو شود.
در این روش VR CAVE از تعدادی دوربین ردیابی استفاده می‌کند که سیگنال‌هایی را برای تنظیم تصاویر مشاهده شده توسط کاربر هنگام حرکت در محیط VR ارسال می‌کند. به این ترتیب، هر بار کاربر سر خود را حرکت میدهد، در جهت خاصی راه می‌رود یا به شکل دیگری عمل می‌کند، صحنه مقابل او در حین انجام آن تغییر می‌نماید. برای حفظ غوطه‌وری در محیط VR، ردیابی عینکهای VR باید بسیار دقیق باشد. هرگونه تأخیر ناشی از ردیابی نادرست، باعث قطع ارتباط بین این دو و از دست رفتن تجربه واقعیت مجازی می‌گردد.
در حال حاضر، فناوری‌های واقعیت مجازی و واقعیت افزوده (VR/AR) نحوه تجربه ما از جهان را تغییر داده‌اند. از بهبود گیم‌پلی گرفته تا تأثیرگذاری بر آموزش و مراقبت‌های بهداشتی، VR می‌تواند دیدگاه پیشرفتهای را به کاربر ارائه دهد.
همین مسأله سبب شده که بسیاری از غول‌های فناوری دنیا به دنبال توسعه بخش واقعیت مجازی و تولید محصولات برجسته در این زمینه باشند. در ادامه 8 شرکت پیشرو و فعال در عرصه VR را معرفی می‌کنیم.
متا اکنون یکی از شرکت‌های پیشرو است که از هوش مصنوعی در دنیای متاورس استفاده می‌کند و خدمات اطلاعاتی در مورد واقعیت مجازی، واقعیت افزوده و عینکهای هوشمند ارائه میدهد. مهم‌ترین این پیشنهادات، هدست Reality Labs Meta Quest 3 به‌عنوان یک پیروزی واقعی برای آینده VR است، که با ترکیب فضای واقعی و مجازی، از بازی گرفته تا آموزش را تسهیل می‌کند.
مایکروسافت، برندی شناخته‌شده در فضای فناوری، مجموعه‌ای از هدست‌های واقعیت مجازی و لوازم جانبی را در فروشگاه‌های خود عرضه می‌کند. سیستم‌های بازی VR مایکروسافت از گرافیک NVIDIA پشتیبانی می‌کنند و می‌توانند یک حافظه اختصاصی ارائه دهند که از عملکرد روان و فوق‌العاده‌ای برای جدیدترین بازی‌های واقعیت مجازی برخوردار است.
علاوه‌بر این، HoloLens 2 از هولوگرافیک برای هدایت بازیکنان در انجام وظایف استفاده می‌کند و به برنامه‌های مختلف سازمانی مجهز است.
سامسونگ یکی دیگر از شرکت‌های بزرگ فناوری است که وارد صنعت VR شده است. در سال 2015، این شرکت Gear VR را با پشتیبانی از متا کوئست منتشر کرد. محصولات واقعیت مجازی سامسونگ به طور خاص طراحی شده‌اند تا با دستگاه‌های موبایل گلکسی سازگار باشند. محصولات Gear VR به کاربران این امکان را می‌دهند تا با دوستان خود در بازی‌های واقعیت مجازی ارتباط برقرار کنند و ویدیوهای 360 را به اشتراک بگذارند.
گوگل با تولید چندین محصول مانند Google Glass ،Google Cardboard و هدست Daydream VR وارد رقابت واقعیت مجازی و واقعیت افزوده شده است. گوگل همچنین ARCore را توسعه داده که پلتفرمی برای ایجاد اپلیکیشن‌های واقعیت افزوده در دستگاه‌های اندرویدی است.
طبق گفته‌ها ممکن است Google metaverse Project Starline نقش کلیدی در ارتباط بیشتر افراد آنلاین داشته باشد. افراد باید بتوانند برای تعامل و همکاری در پروژه‌ها و به اشتراک گذاشتن ایده‌ها دور هم جمع شوند و به این متاورس بپیوندند.
Unity Technologies ابزارهای قدرتمندی را برای ایجاد تجربیات VR/AR غنی و عمیقاً درگیرکننده فراهم می‌کند که به‌طور هوشمندانه با دنیای واقعی در تعامل است. این برند دارای منابع سفارشی و یک پلتفرم توسعه نرم‌افزار پیشرو در صنعت است که ابزارهای متنوعی را برای طیف وسیعی از صنایع از جمله خودروسازی، تولید، دولتی، معماری، انرژی و خرده‌فروشی سفارشی‌سازی می‌کند.
علاوه‌بر این، بنیاد AR یونیتی یک چارچوب چند پلتفرمی است که به کاربر امکان میدهد تجربیات واقعیت افزوده را بنویسد و برای دستگاه‌های اندروید یا iOS بسازد.
این شرکت تایوانی در حال حاضر عینک HTC Vive را ارائه میدهد؛ خطی از هدست‌های واقعیت مجازی و ترکیبی که برای استفاده با کامپیوترهای شخصی طراحی شده‌اند. کمپانی اچ‌تی‌سی همچنین هدست‌های مستقل مانند خط Vive Focus، عینک Vive Flow و هدست واقعیت ترکیبی Vive Elite XR را در دسته‌بندی محصولات خود دارد.
در حال حاضر آمازون مجموعه‌ای از تجربه‌های خرید VR/AR و سه‌بعدی را ارائه میدهد که برای جان بخشیدن به محصولات طراحی شده‌اند؛ علاوه‌بر این که مشتریان را قادر می‌سازد تا به صورت تعاملی به ارزیابی کالاها بپردازند، به آن‌ها اجازه میدهد تا جزئیات محصول را از هر زاویه‌ای به صورت سه‌بعدی مشاهده کند. این امکانات باعث افزایش تعامل شرکت شده و بیش از 80٪ مشتریان را برای تجربه دوباره به سمت سایت هدایت می‌کند.
در سال 2023، اپل عینک ویژن پرو را معرفی کرد، هدستی که به کاربران اجازه میدهد اشیاء دیجیتال را در یک محیط واقعی مشاهده کنند و با آن‌ها تعامل داشته باشند. کاربران Apple Vision Pro می‌توانند برنامه‌ها را هدایت، تصاویر را مشاهده و فیلم‌ها را مستقیماً از طریق هدست در هر محیطی تماشا کنند.
این محصول همچنین دارای اولین دوربین سه‌بعدی اپل و اولین سیستم‌عامل فضایی آن به نام visionOS است.
Apple Vision Pro یک هدست واقعیت ترکیبی است که در 5 ژوئن 2023 در کنفرانس جهانی توسعه‌دهندگان اپل معرفی و به‌عنوان یک “کامپیوتر فضایی” به بازار عرضه شد. در این هدست رسانه‌های دیجیتال با دنیای واقعی یکپارچه شده‌اند و به کاربران امکان می‌دهند که به کمک ورودی‌های فیزیکی مانند ژست‌های حرکتی، ردیابی چشم و تشخیص گفتار با سیستم تعامل برقرار کرده و از امکانات و ویژگی‌های آن استفاده کنند.
این محصول شاید از نظر طراحی و سخت‌افزاری چشمگیر باشد، اما بینقص نیست و به بهینه‌سازی در بخش‌های مختلف نیاز دارد. مهم‌ترین مشخصات این هدست را برای آشنایی بیشتر شما در ادامه آورده‌ایم.
پیش از بررسی دقیق ویژن پرو بهتر است مروری بر اقلام موجود در جعبه‌ی این دستگاه واقعیت مجازی داشته باشیم.
ویژن پرو، هدستی است که نصب آن به صورت دستی و با فرآیندی آسان انجام می‌پذیرد. دو روش برای اتصال آن وجود دارد: استفاده از بند کشی که در دسترس است یا انتخاب بند Dual Loop. بند کشی، که برای جابجایی هدست بسیار مناسب و ظاهراً زیباتر است، تمام وزن دستگاه را بر روی صورت و زیر چشم‌ها متمرکز می‌کند و ممکن است پس از استفاده طولانی، احساس خستگی به همراه داشته باشد.
در مقابل، بند Dual Loop که استفاده از آن کمی پیچیده‌تر است، از لحاظ راحتی مزایای بیشتری دارد. این بند وزن هدست را به طور مساوی بر روی سر تقسیم و فشار کم‌تری به صورت وارد می‌کند. بنابراین، بند کشی برای استفاده‌های کوتاه‌مدت مناسب است، در حالی که بند Dual Loop برای جلسات طولانی‌تر توصیه می‌شود. وزن ویژن پرو بسته به تنظیمات از 590 تا 630 گرم متغیر است.
هدست واقعیت ترکیبی اپل دارای بدنه آلومینیومی و بخش جلویی شیشه‌ای است. شیشه جلویی که دارای ویژگی Eye Sight است، با تغییرات محتوای در حال پخش، شفافیت خود را تغییر میدهد و این امکان را فراهم می‌آورد که کاربران حتی هنگام استفاده از هدست، بتوانند با دیگران ارتباط چشمی برقرار کنند.
هدست ویژن پرو اپل، با بهره‌گیری از فناوری Micro OLED و رزولوشن 4K، تجربه‌ای بی‌نظیر از وضوح تصویر با 23 میلیون پیکسل را ارائه میدهد. این ویژگی‌ها، ویژن پرو را به دارنده‌ی بهترین کیفیت صفحه‌نمایش در میان رقبا تبدیل می‌کند.
ویژن پرو، با الهام از سیستم بینایی انسان و پردازش مغز، طراحی شده است تا نقاطی که چشم بر آن‌ها فوکوس دارد را با بالاترین وضوح نمایش دهد، در حالی که سایر بخش‌ها با کیفیتی کم‌تر و مات‌تر رندر می‌شوند. این رویکرد هوشمندانه از سوی اپل، به تراشه‌های هدست اجازه میدهد تا بدون ایجاد تأخیر، تصاویر را با کیفیت 4K پردازش کنند. همچنین با چرخاندن دایره‌ی تنظیم موجود روی هدست، می‌توان میزان حضور خود در محیط اطراف یا غرق شدن در محتوای مجازی را تعیین کرد.
این نمایشگر استثنایی به شما امکان میدهد تا محتوای مورد نظر خود را با کیفیت فوق‌العاده و اندازه بزرگ تماشا کرده و فاصله آن را به دلخواه نزدیک یا دور کنید.
تنها نکته‌ای که ممکن است یک ایراد کوچک برای ویژن پرو باشد، محدودیت زاویه‌دید در مقایسه با سایر هدست‌های واقعیت مجازی است.
هدست اپل ویژن پرو دارای دوربین‌های متعددی است که تنها برای عکاسی و فیلمبرداری تعبیه نشده‌اند؛ این دوربین‌ها همچنین به شما امکان می‌دهند که حتی هنگام استفاده از هدست، محیط اطرافتان را به خوبی ببینید و به راحتی به گوشی‌تان دسترسی داشته باشید.
علاوه‌بر این، ویژن پرو نه‌تنها می‌تواند عکس‌ها و ویدیوها را با کیفیت بالایی ثبت کند، بلکه از قابلیت ضبط ویدیوها به صورت سه‌بعدی نیز برخوردار است.
اپل از ترکیب دو تراشه پیشرفته خود به نام‌های M2 و R1 برای ساخت این دستگاه بهره برده است. تراشه M2 وظیفه انجام دادن پردازش‌های عمومی را بر عهده دارد، در حالی که R1 با حداقل تأخیر ممکن، داده‌های دریافتی از دوازده دوربین، پنج سنسور و شش میکروفون را پردازش می‌کند. این هماهنگی بی‌نظیر، تأخیر در پردازش را به تنها 12 میلی‌ثانیه کاهش میدهد. همچنین، این دستگاه با سیستم‌عامل اختصاصی اپل، VisionOS که برای اپل ویژن پرو طراحی شده است، برنامه‌ها را اجرا می‌کند.
اپل ویژن پرو، اسپیکرهایی دارد که قادرند هنگام تماشای محتوا، صدایی سه‌بعدی و واقع‌گرایانه را به گوش شما برسانند، به گونه‌ای که انگار صدا از اطراف شما می‌آید.
با استفاده از Vision Pro اپل، کاربران قادرند تنها با نگاه کردن، برنامه‌های متعددی را انتخاب و با ژست‌های دست، بین آن‌ها حرکت کنند. این سیستم اجازه میدهد تا برنامه‌ها را باز نگه دارید، اندازه‌شان را تغییر دهید و در فضای مجازی به دلخواه جای‌گذاری کنید.
یکی از ویژگی‌های برجسته Vision Pro، ارتباط بینقص آن با دیگر دستگاه‌های اپل مانند آیفون، آیپد و مک‌بوک است. با هدست واقعیت ترکیبی اپل، می‌توانید محتوای صفحه مک‌بوک خود را به صورت شناور در اتاق مشاهده کنید، که این امکان را میدهد تا محتوا را بر روی صفحه‌ای به اندازه 50 اینچ یا بزرگ‌تر ببینید.
Persona، ویژگی بتای اپل ویژن پرو، با اسکن سه‌بعدی چهره، تجربه‌ای نو در فیس‌تایم ارائه میدهد، جایی که حرکات دقیق صورت به هدست منتقل می‌شوند. این فناوری، با دوربین‌ها و سنسورهای پیشرفته، نویدبخش عصری جدید است.
هرچند که حدود 600 برنامه با ویژن پرو سازگاری دارند، اما فقدان کامل برنامه‌ها همچنان یک ضعف است؛ برنامه‌هایی مانند یوتیوب و تیک‌تاک هنوز در دسترس نیستند، اما انتظار می‌رود که به زودی به این مجموعه اضافه شوند.
با توجه به وزن قابل توجه و طراحی خاص ویژن پرو، اپل نتوانسته باتری را درون دستگاه جای دهد؛ بنابراین، باتری به صورت جداگانه و شبیه به یک پاوربانک ارائه می‌شود که از طریق یک درگاه اختصاصی به دستگاه متصل می‌گردد. برای شارژ باتری، باید از آداپتوری که در جعبه محصول قرار دارد استفاده کنید. وزن باتری بیش از 300 گرم است و عمر چندانی ندارد. به‌طوری که شارژ آن تنها برای دو ساعت استفاده سبک یا دو و نیم ساعت تماشای محتوا کفایت می‌کند.
در جدول زیر مشخصات فنی هدست واقعیت افزوده اپل را برای مطالعه راحت‌تر و سریع‌تر آورده‌ایم.
| مشخصات فنی Apple Vision Pro | |
| قیمت | شروع از 3500 دلار |
| نمایشگر | میکرواولد (23 میلیون پیکسل، 90-96-100 هرتز) |
| دوربین | دوربین سه‌بعدی استریوسکوپی 6.5 مگاپیکسلی با قابلیت فیلمبرداری و عکاسی سه‌بعدی (18میلی‌متر، f/2.0) |
| حسگرها | 2 دوربین اصلی، 6 دوربین ردیاب روبه‌جلو، 4 دوربین ردیاب چشم، دوربین TrueDepth، اسکنر لیدار، 4 واحد سنجش اینرسی، حسگر فلیکر، حسگر نور محیط |
| فضای ذخیره‌سازی | 256GB | 512GB | 1TB |
| سیستم‌عامل | visionOS |
| تراشه‌ها | M2 و R1 |
| نحوه احراز هویت | OpticID (اسکن مردمک چشم) |
| سیستم صوتی | دو اسپیکر با صدای فراگیر و ردیاب حرکات سر، 6 میکروفون |
| اتصالات بی‌سیم | Wi-Fi 6 و Bluetooth 5.3 |
| باتری | 3166 میلی‌آمپرساعت (2 ساعت استفاده عادی، 2.5 ساعت پخش ویدیو) |
| وزن | 600–650 گرم |
اپل ویژن پرو نیز مانند سایر گجت‌های هوشمند تولید شده، با وجود ویژگی‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری جذاب و نوآورانه، دارای نقاط ضعفی است که می‌تواند در نسخه‌های بعدی و پیشرفت تکنولوژی واقعیت مجازی بهبود یابد.
اگر به دنبال تجربه جدیدترین تولیدات تکنولوژی هستید و محدودیت بودجه ندارید، اپل ویژن پرو می‌تواند انتخابی ایده‌آل برایتان باشد، در غیر این صورت، قیمت بالای آن ممکن است دسترسی به این هدست واقعیت ترکیبی را دشوار سازد.
انتظار می‌رود طراحی‌ها و برنامه‌های آینده برای ساخت عینکهای واقعیت مجازی به سمت بهبود وضوح صفحه‌نمایش، ارگونومی و ادغام فناوری‌های پیشرفته ردیابی حرکت، پیش برود. همچنین واقعیت مجازی در زمینه‌هایی مانند پزشکی، آموزش، صنعت و سرگرمی به شکل گسترده‌تری مورد استفاده قرار گیرد.
در پایان می‌توان گفت که عینکهای واقعیت مجازی نه‌تنها دروازه‌ای به دنیای جدید و هیجان‌انگیز هستند، بلکه بستری برای پیشرفتهای چشمگیر در زمینه‌های مختلف علمی، آموزشی و سرگرمی فراهم می‌آورند. این فناوری در حال تکامل، قادر خواهد بود تجربیاتی فراتر از حدود فیزیکی ما ارائه دهد و مرزهای تصور ما را گسترش دهد. با استفاده از عینکهای واقعیت مجازی، ما می‌توانیم به مکان‌ها و زمان‌هایی سفر کنیم که پیش از این تنها در رویاها ممکن بود. این ابزارها، به ما امکان می‌دهند تا با دنیای اطرافمان تعاملی عمیق‌تر داشته باشیم و از تجربیات آموزشی و تفریحی که پیش از این دست‌نیافتنی بودند، بهره‌مند شویم.
منابع: